Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 29 Απριλίου 2018

Μακεδονικό ...


   «Αρχή Σοφίας ονομάτων επίσκεψις», έλεγε ο Αντισθένης.
   Η κατανόηση του ονόματος, αποκαλύπτει την ουσία και την αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτό.
   Αν μπούμε στον κόπο να ρίξουμε μια ματιά στον Κρατύλο του Πλάτωνα, θα διαπιστώσουμε το νόημα και την αξία της ονοματοθεσίας και εν γένει του ονόματος.
   Πολλοί από σας που τώρα με ακούτε, ενδεχομένως να ήλθατε σε ρήξη με τους γονείς σας όταν δεν θελήσατε να δώσετε το όνομά τους στα παιδιά σας, ή ήλθατε σε ρήξη με τα παιδιά σας όταν αυτά δεν έδωσαν το όνομά σας στα εγγόνια σας. Οι ενδοοικογενειακές αυτές ρήξεις προήλθαν από την αξία που έδιναν στο όνομα και οι δύο πλευρές.
   Κάποτε ταξιδεύοντας κοιτώντας τον χάρτη λέω στον διπλανό  μου. Εδώ πιο κάτω είναι το χωριό Μυλοπόταμος. Με ρωτά τότε, το «ι» τι είναι ύψιλον ή ήττα; Τι σήμαινε αυτό; αν ήταν ύψιλον το χωριό ήταν σε ποτάμι που είχε και μύλο, άλεσης σιτηρών.
   Αν ήταν με ήττα, το χωριό θα ήταν σε ποτάμι και θα είχε ταυτόχρονα και μηλιές.
   Αυτά ήταν μια γεύση λίγων παραδειγμάτων για την αξία του ονόματος. Υπάρχουν όμως και πολιτικά παραδείγματα που καταδεικνύουν την μέγιστη αξία του ονόματος.
   Γνωρίζουμε όλοι ότι ο Χριστός γεννήθηκε την περίοδο της κυριαρχίας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που ήταν η χρονική περίοδος μετά τους Ελληνιστικούς χρόνους. Για αυτό γράφτηκαν τα Ευαγγέλια και η Καινή Διαθήκη στα Ελληνικά.      Γιατί άραγε ονομάζονταν Ελληνιστικοί χρόνοι. Διότι ήταν η μετά τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου περίοδος που είχε διαδοθεί σε όλον τον τότε γνωστό κόσμο η Ελληνική Γλώσσα.
   Πουθενά και ποτέ δεν ακούσαμε για περίοδο Μακεδονικών ή σλαβικών χρόνων. Οι πάντες όταν έλεγαν Μακεδονία εννοούσαν Ελλάδα.
   Όταν η Αγγλία θέλησε να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Γαλλία έβαλε βέτο να μην μπει η Αγγλία με το όνομα «Μεγάλη Βρετανία». Γιατί ενδεχομένως στο μέλλον να υπήρξαν αλυτρωτικές πολιτικές από τους Άγγλους σε σχέση με την επαρχία της Γαλλίας Βρετάνη. Οι Γάλλοι αποδείχθηκαν εξαιρετικά σώφρονες και μαχητικοί υπερασπιστές της λογικής και της ιστορίας.
   Το 1968 το Κουμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος διασπάστηκε σε δύο μέρη. Το ένα παρέμεινε με το ίδιο όνομα και τα στελέχη του παρέμεναν στις Ανατολικές χώρες. Το άλλο, επειδή τα στελέχη του έμεναν στην Ελλάδα επέλεξε το όνομα ΚΚΕ Εσωτερικού.
   Το όνομα αυτό ουδέποτε αναγνώρισε το ΚΚΕ και προκειμένου να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι, έβαζε βέτο αλλαγής του ονόματος.
   Στα πανεπιστήμια στην δεκαετία του 70 ουκ ολίγες φορές είχαν γίνει σφοδρά βίαια επεισόδια μεταξύ των δύο κομμουνιστικών κομμάτων. Οι του ΚΚΕ αφήνιαζαν όταν έβλεπαν αφίσα ή πανό με το όνομα ΚΚΕ Εσωτερικού.
   Όσοι με ακούνε και ήταν φοιτητές αυτή την δεκαετία θυμούνται καλά με τι τρόπο «έλυναν» τις ιδεολογικές διαφορές τους ΚΚΕ και ΚΚΕ Εσωτερικού. Τον λόγο είχαν πάντα οι κραυγές και τα ρόπαλα.
   Με την στάση τους τότε αποδείκνυαν την βαθειά τους πίστη στην αξία του ονόματος και οι μεν και οι δε. Μόνο όταν το ΚΚΕ Εσωτ. μετονομάστηκε σε Ενωμένη Αριστερά (ΕΑΡ), αντάλλαξαν καλημέρα Κύρκος και Φλωράκης.
   Θα μας εξηγήσουν οι ίδιοι τι μετάλλαξη έπαθαν σήμερα και για το όνομα των Σκοπίων μας λένε ότι δεν έχει σημασία;
   Μας λένε ότι αργήσαμε να αντιδράσουμε όταν ο Τίτο αποκάλεσε την περιοχή που μέχρι τότε λεγόταν Βαρντάσκα, (υπάρχουν γραμματόσημα του μεσοπολέμου), Μακεδονία.
   Όχι αδέλφια δεν αργήσαμε. Το όνομα αποκτά άλλο περιεχόμενο όταν υπάρχει στο επίσημο όνομα ενός κράτους και άλλο όταν αφορά μια περιοχή του κράτους. Η αντίδρασή μας υπήρξε σφοδρή όταν το κράτος των Σκοπίων, από Βαρντάσκα θέλησε να ονομαστεί Μακεδονία.
   Ο Ανδρέας Παπανδρέου τότε έβαλε βέτο για καμία χρήση της λέξης Μακεδονία στο όνομα του κράτους. Αυτοί που τότε παραληρούσαν κάτω από το προεκλογικό μπαλκόνι του Ανδρέα στο άκουσμα της φράσης «το όνομά μας είναι η ψυχή μας», που πήγαν τώρα; Τι μετάλλαξη και αυτοί έπαθαν;
   Ακούμε ότι το όνομα αναγνωρίζουν 120 κράτη. Από την καθημερινότητά μας όλοι γνωρίζουμε ότι τα όρια του οικοπέδου μας, δεν έχει καμία αξία αν τα αναγνωρίζουν όλοι, αλλά δεν τα αναγνωρίζει ο γείτονάς μας.
   Αφού τους αναγνωρίζουν τόσοι άλλοι γιατί αγωνιούν για την αναγνώριση και από εμάς; Αγωνιούν δικαίως γιατί μόνο η δική μας αναγνώριση έχει αξία για αυτούς.
   Η μεγαλύτερη όμως παγίδα για εμάς είναι η συζήτηση που γίνεται από δήθεν νηφάλιους διαπραγματευτές της Ελληνικής Πολιτικής Ελίτ που λέει:
   Σημασία δεν έχει τόσο το όνομα, αλλά οι αλυτρωτικές παράγραφοι του συντάγματός τους, οι σημαίες, η προπαγάνδα που γίνεται στα σχολικά τους βιβλία, ότι το κράτος τους φτάνει μέχρι τον Όλυμπο και απλά το νότιο μέρος του βρίσκεται υπό Ελληνική κατοχή.
   Το παιχνίδι είναι στημένο και μετά από υποτιθέμενες σκληρές διαπραγματεύσεις θα δεχτούν να αφαιρέσουν φράσεις από το σύνταγμά τους που μας ενοχλούν, θα αποσύρουν σχολικά βιβλία, θα αλλάξουν και ονόματα αεροδρομίου και δρόμων (ήδη δήλωσαν το τελευταίο).
   Τότε οι δικοί μας καθεστωτικοί θα μας πουν. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε τόσο αδιάλλακτοι. Οι άνθρωποι έκαναν τόσες υποχωρήσεις, τώρα είναι η σειρά μας να κάνουμε μια μικρή υποχώρηση, να δώσουμε το όνομα ως συνθετικό του κεντρικού τους ονόματος.
   Η εξέλιξη αυτή θα βρει ευήκοα ώτα και πολλούς Έλληνες να την αποδεχτούν. Ποιο όμως θα είναι το μέλλον;
   Το σύνταγμα μιας χώρας, είναι εσωτερική της υπόθεση, εύκολα αλλάζει. Τα σχολικά βιβλία επίσης αλλάζουν ευκολότατα, όταν όλα αυτά τα επαναφέρουν μετά ένα ή δύο χρόνια κανένας διεθνής οργανισμός δεν μπορεί να αντιδράσει.
   Εμείς τότε δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα. Τι θα κάνουμε; Θα πάμε στον ΟΗΕ και θα ζητάμε να τους αλλάξουμε πάλι το όνομα γιατί δεν τήρησαν την συμφωνία; Θα γίνουμε παγκόσμιος περίγελως. Το όνομα δεν αλλάζει πλέον με τίποτε εφόσον έχει γίνει αποδεκτό από εμάς.
   Η σημερινοί καθεστωτικοί πιθανώς θα έχουν φύγει, το κόστος όμως θα το πληρώσουν οι αγέννητοι νεκροί μας όπως θα έλεγε και ο Κωστής Παλαμάς.
   Ο Ίωνας Δραγούμης, ο Παύλος Μελάς ο καπετάν Κώττας θα σηκωθούν από τους τάφους τους. Είναι αυτοί που στις αρχές του εικοστού αιώνα έλεγαν «Η Μακεδονία θα σώσει την Ελλάδα». Εμείς σήμερα είμαστε έτοιμοι να αφανήσουμε την Ελλάδα, με ειρηνικές διαδικασίες και διαπραγματεύσεις.
   Κανένας δεν αναρωτήθηκε (από αυτούς που λένε, ότι δεν είναι σημαντικό το όνομα), αν αυτό είναι αλήθεια γιατί με τίποτα δεν υποχωρούν οι Σκοπιανοί;
   Κατά όλους αυτούς λοιπόν, μόνο οι σκοπιανοί έχουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Η λέξη έθνος για αυτούς είναι καταραμένη όταν πρόκειται για το Ελληνικό Έθνος. Είναι όμως ανεκτή και ευλογημένη όταν πρόκειται για το Έθνος των Μακεδόνων.
   Όποιος λέει σήμερα ό,τι έλεγε ο Ανδρέας τότε χαρακτηρίζεται: Φασίστας, ακροδεξιός, ρατσιστής, ναζιστής, δολοφόνος, χρυσαυγίτης κλπ.
   Ένα απλό ερώτημα: Αν η Χρυσή Αυγή πει ότι το γάλα είναι άσπρο, τότε αυτοί θα λένε ότι είναι μαύρο για να μην τους πουν χρυσαυγίτες;
   Θα ήταν χρήσιμο όμως σήμερα να βγάλουμε στο φως και μερικά ιστορικά στοιχεία που θα αποκαλύψουν και την πηγή του προβλήματος που έχει μακριά ουρά και φτάνει στο έτος 1913.
    Εφημερίδα «Εμπρός _ 29.4.1913 _ σελ.3»:
*Υπάρχει στο διαδίκτυο ιστοσελίδα με τίτλο: ψηφιακή συλλογή εφημερίδων που έχει σκαναρισμένες εφημερίδες σχεδόν και προ 100 έτη.
   Δημοσίευμα με τίτλο: «Η αυτονομία της Μακεδονίας» και υπότιτλο «Επιτροπή Οθωμανών και Ιουδαίων εν Λονδίνω».    Κείμενο:
   Είναι ήδη γνωστόν ότι επιτροπή Μουσουλμάνων και Ισραηλιτών μετέβη εις την Ευρώπην δια να εργαστεί υπέρ της αυτονομίας της Μακεδονίας. Σχετικώς προς το έργον της επιτροπής ταύτης, εν τω «Ημερησίω Χρονογράφω» του Λονδίνου αναγράφεται, ότι «εν Λονδίνω βρίσκεται ήδη επιτροπή εκ Μακεδονίας, της οποίας σκοπός είναι να εκθέσει προ των Δυνάμεων τας αξιώσεις των κατοίκων των Σαντζακίων Θεσσαλονίκης, Σερρών και Δράμας όπως καταστώσιν ανεξάρτητον κράτος υπό την εγγύησην της Ευρώπης και πρωτεύουσαν την Θεσσαλονίκην».
   Η εν λόγω επιτροπή, συγκροτείται εκ των Χαλήμ Σαμή, Νασίμ Ρούσο και Μεχμέτ Ελίμπ. Διορίστηκε δε από το συμβούλιο που εκπροσωπεί τον Μωαμεθανικόν και Ιουδαϊκόν πληθυσμόν της Μακεδονίας και συνεδρίασε στην Κωνσταντινούπολη την 5/3/1913.
   Το αρχικό όνειρο λοιπόν κυρίως των Ιουδαίων που φιλοξενούνταν στην Θεσσαλονίκη μετά τον διωγμό τους από την Ισπανία, ήταν Μακεδονικό Κράτος με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη.
   Εφόσον αυτό δεν το κατόρθωσαν, παρά και την συνδρομή του ΚΚΕ τότε (υπάρχουν δημοσιεύματα εντύπων –Ριζοσπάρτης 14-12-1924) που μιλούν για την ανεξάρτητη Μακεδονία, προσπαθούν σήμερα μέσω των Σκοπίων.
   Κανείς λοιπόν να μην απορεί και σήμερα για το γεγονός ότι πίσω από το Σκοπιανό και τις χρηματοδοτήσεις των ύποπτων ΜΚΟ που εισάγουν όλο το Ισλάμ στην Ελλάδα είναι ο επίσης Ιουδαίος Σόρος.
*Εδώ θα σας δώσω την στάση της εκκλησίας.
    Ανακοίνωση της εκκλησίας της Ελλάδος για το σκοπιανό.
   Εξ αφορμής της έντονης διπλωματικής κινητικότητας που υπάρχει για το θέμα των Σκοπίων, και εν συνεχεία της από 15.12.2017 Ανακοίνωσής Της περί της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων η Δ.Ι.Σ. (Διαρκής Ιερά Σύνοδος) συμμεριζομένη την αγωνία των Ιεραρχών που διαποιμαίνουν τις Ιερές Μητροπόλεις στην περιοχή της Μακεδονίας, αλλά και του λαού, με Απόφασή Της υπενθυμίζει ότι:
   Η Εκκλησία έχει μαρτυρήσει με το λόγο και το αίμα κλήρου και λαού την ελληνικότητα της Μακεδονίας από αρχαιοτάτων χρόνων, γι’ αυτό και δεν μπορεί να αποδεχθεί την απονομή του όρου «Μακεδονία» ή παραγώγου του ως συστατικού ονόματος άλλου Κράτους, το οποίο θα έχει επιπτώσεις και στην ονομασία της σχισματικής αυτοαποκαλούμενης εκκλησίας της «Μακεδονίας».
   Αναμένει δε από την υπεύθυνη Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία διαχειρίζεται το θέμα, να κατανοήσει την ανησυχία Της, που είναι και ανησυχία του οικουμενικού ελληνισμού.
   Εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος
    Αντιδράσεις στην ανακοίνωση της εκκλησίας.
1.Εκ του χώρου της ΝΔ (για τους κοιμωμένους τον ύπνο του δικαίου)
   Δένδιας βουλευτής της ΝΔ: «Μου έκανε φοβερή εντύπωση το γιατί θεωρεί η Εκκλησία ότι θα έπρεπε να τοποθετηθεί ευθέως επ’ αυτού. Το μόνο το οποίο κατανοώ είναι ότι υπάρχουν κάποιες εκκλησιαστικές παράμετροι, ως προς τα θέματα δικαιοδοσίας των Εκκλησιών, τα οποία θα ήθελα να τα δω, δεν είμαι έτοιμος να απαντήσω επ’ αυτού.
   Αλλά αν αγνοήσουμε αυτή την παράμετρο δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τοποθετείται. Αν υπάρχει όμως τέτοιο εκκλησιαστικό θέμα, ορθώς τοποθετείται. Εάν όμως δεν υπάρχει κάτι τέτοιο μου κάνει φοβερή εντύπωση το γιατί θεωρεί η Εκκλησία ότι θα έπρεπε να τοποθετηθεί ευθέως επ’ αυτού».
   Κλείνοντας την τοποθέτησή του επί του ζητήματος, ο βουλευτής της ΝΔ τόνισε ως θετικό το γεγονός ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος τοποθετήθηκε εναντίων των συμμετοχών σε συγκεντρώσεις.
   *Μάλιστα κύριε Δένδια αρμόδιοι είναι ο Νίμιτς, οι Αμερικανοί, οι Κογκολέζοι και όλος ο κόσμος. Οι μόνοι που δεν έχουν δικαίωμα και λόγο επί εθνικών θεμάτων είναι οι Έλληνες Χριστιανοί.
2. Εκ του χώρου των κυβερνώντων (αναμενόμενο βεβαίως).
Πηγές του ΥΠΕΞ σχολίασαν με οξύτητα την απόφαση της Εκκλησίας, λέγοντας:
«1. Άραγε η ηγεσία της Εκκλησίας αποφάσισε να συμπορευθεί με το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής;
2. Η ηγεσία της Εκκλησίας αποφάσισε να κάνει ανοικτή παρέμβαση στις πολιτικές υποθέσεις της χώρας. Επειδή έχει ξεπεράσει τα όρια των “αρμοδιοτήτων” της, μήπως να μας πει κιόλας η Εκκλησία και ποιο “όνομα” θέλει η ίδια για να το διαπραγματευτεί η κυβέρνηση με τα Σκόπια; Κλπ ….»

*Η εκκλησία συμπορεύεται με την απόφαση των πολιτικών αρχηγών το 1992, τόσο απλά.
Δεν μας είπατε ακόμα ότι ήταν και αυτοί χρυσαυγίτες.
Ξεπεράσατε ήδη τα όρια της παράνοιας.
   Η εκκλησία όπως και ο κάθε Έλληνας δεν έχει απλά δικαίωμα, αλλά κυρίως καθήκον να έχει άποψη για τα εθνικά θέματα.
   Προ της Γιουγκοσλαβίας του Τίτο η περιοχή των σκοπίων ονομαζόταν Βαρντάσκα. Αυτό μαρτυρούν χάρτες και γραμματόσημα της εποχής. Ο Τίτο για πρώτη φορά ονόμασε την περιοχή Μακεδονία και από τότε κρατούν καλά οι χοροί.
   Δεν υπάρχει καλύτερο αλυτρωτικό όχημα από το όνομα έλεγε από τότε ο Α. Παπανδρέου. Αυτό φαίνεται και σήμερα από τα σχολικά βιβλία των Σκοπίων. Γιατί τον Ανδρέα δεν το λένε χρυσαυγίτη;
   Μάθετε αδέλφια ότι το καθεστωτικό κόλπο της προπαγάνδας και της ιδεολογικής τρομοκρατίας δεν πιάνει πλέον. Στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης είδαμε οργανωμένη προπαγάνδα για αντισυγκεντρώσεις που έσπερναν τον φόβο επεισοδίων στο συλλαλητήριο.
   Θέλω να τονίσω και υπενθυμίσω εδώ αδέλφια ότι, πάντα διαχρονικά οι φασίστες στην χώρα είχαν δύο χαρακτηριστικά: την κουκούλα και τις αντισυγκεντρώσεις.
   Οι ιστορικές μνήμες της κατοχής με τους κουκουλοφόρους που κατέδιδαν στους γερμανούς είναι κοντά. Οι ιστορικές μνήμες της δεκαετίας του 60 είναι πιο κοντά. Η δολοφονία του Λαμπράκη σε αντισυγκέντρωση έγινε.
   Το ποιοι δρουν υπό την σκέπη της κουκούλας και ποιοι οργανώνουν πάντα αντισυγκεντρώσεις με επιθέσεις ενάντια σε όσους δεν συμφωνούν μαζί τους το γνωρίζουμε όλοι.
   Περνάνε στα ψιλά ή στο κουκούλωμα των εφημερίδων περιστατικά βίας στο κέντρο της Αθήνας όπου στρατιώτες με το εθνόσημο στην φανέλα θεωρήθηκαν χρυσαυγίτες και βρέθηκαν στην εντατική.
   Προ δύο ετών καθηγητής του πολυτεχνείου στην Ξάνθη προκηρύχθηκε μέσω αφισών επειδή τόλμησε να σχολιάσει τον εξισλαμισμό της Ευρώπης. Το χειρότερο δε, φοιτητές που τόλμησαν να τον υπερασπιστούν σε γενική συνέλευση, εδάρησαν ανηλεώς και βρέθηκαν στην εντατική.
   Αυτός είναι ο χώρος του ασύλου των πανεπιστημίων που υπερασπίζεται την ελευθερία του λόγου. Ένα φυτώριο φασιστοειδών.
   Ερχόμαστε τώρα σε ένα βασικό επιχείρημα των εγχώριων υπερασπιστών του έθνους των Σκοπίων (ενώ ταυτόχρονα καταριούνται τον εθνικισμό των Ελλήνων).
   «Μα τους έχουν αναγνωρίσει 100 χώρες με το όνομα Μακεδονία; Εμείς θα μείνουμε μόνοι μας;»
   Σας ρωτώ φίλοι μου αν τα σύνορα του χωραφιού σας δεν τα αναγνωρίζει ο γείτονάς σας, έχει καμιά σημασία αν τα αναγνωρίζουν κάτοικοι της Θεσσαλονίκης;
   Αν είναι ζήτημα πλειοψηφίας για το πόσοι αναγνωρίζουν τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία, τότε γιατί γίνεται συζήτηση και έχουν λυσσάξει σε όλο τον κόσμο; Πολύ απλά γιατί εμείς με την συγκεκριμένη ιστορία και τα ίδια σύνορα δεν τους αναγνωρίζουμε.
   Μόνο η δική μας αναγνώριση έχει νόημα γι’ αυτούς και κανενός άλλου. Ο αλυτρωτισμός περνάει μόνο και κυρίως μέσα από το όνομα.
   Όταν στο όνομα του κράτους τους – προσέξτε το αυτό – υπάρχει ο όνομα Μακεδονία και μια γειτονική τους χώρα, περιλαμβάνει μια περιοχή της με το ίδιο όνομα, τότε το μέλλον τους ανήκει.
   Πολύ εύκολα θα πείσουν στο μέλλον ότι η περιοχή των γειτόνων ανήκει στο κράτος τους.
   Αν εμείς τώρα το δεχτούμε είναι βέβαιο ότι οι επόμενες γενιές θα φτύνουν στους τάφους μας. Η ιστορία μας και το έθνος μας ανήκει στους προηγούμενους και στους επόμενους. Χρέος μας είναι να παραδώσουμε τουλάχιστον ότι παραλάβαμε.
   Οι αγέννητοι νεκροί περιμένουν να μας δικάσουν από το μέλλον όπως έλεγε ο Κωστής Παλαμάς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου