Προσκύνημα στο Λιβίσι και Μάκρη Μ. Ασίας (5 – 8 /10 / 2019)

* Πληροφορίες

  ΜΙΚΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

  Ομάδα πατριωτών (90 άτομα) 3^ης γενιάς πραγματοποίησε εκδρομή – προσκύνημα στα Πάτρια Μάκρη και Λιβίσι της Λυκίας Μικράς Ασίας (Η Μάκρη βρίσκεται 67 Km, ανατολικά της Ρόδου και το Λιβίσι 7 Km νότια της Μάκρης).

  Στις αρχές του 20^ου αιώνα ο πληθυσμός ήταν:  Μάκρη 5.300 (3.000 Έλληνες), Λιβίσι 6.500 (6.000 Έλληνες).

  Σήμερα (2019) η Μάκρη έχει 160.000 κατοίκους (μουσουλμάνους) και το Λιβίσι είναι ακατοίκητο (πόλη φάντασμα κατά τους Τούρκους).

  Το Λιβίσι είναι επισκέψιμος τουριστικά χώρος με πληρωμή εισιτηρίου εισόδου (1 ευρώ).

  Και να μην ξεχνάμε ότι οι Λιβισιανοί έχουμε την τιμή να είμαστε συμπατριώτες, με τον σύγχρονο Άγιο της Εκκλησίας μας Ιάκωβο Τσαλίκη.

* Απολυτίκιο: « Λιβισίου τόν γόνον, καί Εὐβοίας τό καύχημα, ἐν ἐσχάτοις χρόνοις φανέντα, μοναστῶν φίλον γνήσιον, Ἰάκωβον τιμήσωμεν πιστοί,τόν νέον ἡσυχίας ἐραστήν, τὸν παρέχοντα ἰάσεις παντοδαπάς, τοῖς εὐλαβῶς κραυγάζουσι· Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, Δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, Δόξα τόν ἐν ἐσχάτοις χρόνοις καί καιροίς σὲ ἁγιάσαντι ».

ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ ΛΙΒΙΣΙ (Καγιάκιοϊ - βραχοχώρι)

  Από όλες τις εκκλησίες (σύνολο 25) έχουν αφαιρεθεί οι σταυροί και καταστραφεί οι Αγιογραφίες. Τις δύο μεγαλύτερες: Ταξιάρχη Αρχάγγελος Μιχαήλ, και Κάτω Παναγιά – Εισόδια της Θεοτόκου, τις έχουν φράξει με κάγκελα και κλειδωμένες πόρτες. Από ένα ρήγμα στον τοίχο γίνεται η είσοδος στον Ταξιάρχη.

  Τα σπίτια έχουν μείνει όρθια όπου παρατηρούνται ακόμα (μετά από 100 χρόνια εγκατάλειψης), τα χρώματα που ήταν βαμμένα – λουλακί και ώχρα. Έχουν όμως αφαιρεθεί όλα τα ξύλα: πόρτες, παράθυρα, περβάζια και στέγες.

  Στις στερεές στέγες υπήρχε τοίχος στις άκρες, συλλογής νερού και διοχέτευσής του σε πηγάδι. Τον χειμώνα έχει πολλές βροχές και το καλοκαίρι ξηρασία.

ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΗ ΜΑΚΡΗ (Φετίγιε)

  Στην Μάκρη και σε όλες τις πόλεις επίσκεψης (Πάταρα, Κας, Μύρα) παρατηρήσαμε.

  Απόλυτη ευνομία που μεταφράζεται σε αυτά που είδαμε και σε αυτά που δεν είδαμε.

 Είδαμε: Απόλυτη καθαριότητα, σεβασμό στο περιβάλλον. ευπρεπώς ντυμένους άνδρες και γυναίκες. Ελάχιστες γυναίκες με μαντήλα. Από τα τζαμιά σε συγκεκριμένους χρόνους, 3 πεντάλεπτα την ημέρα ακουγόταν προσευχή (ηχογραφημένη) από τα μεγάφωνα.

  Ένα δείγμα πολιτισμού. Τοποθετημένα (από τον δήμο πάντα), δοχεία με νερό (γέμισμα με φλοτέρ) και τροφή για αδέσποτα ζώα (γάτες και σκύλους). Όλα τα σκυλιά τσιπαρισμένα, για έλεγχο της θέσης τους.

  Παραλία Μάκρης: πάνω από 5 Km μήκος: Ποδηλατόδρομος με φωτεινή σηματοδότηση, δίπλα από αυτόν δρόμος στρωμένος με ταρτάν για άθληση. Πάρκα, παιδικές χαρές, καλόγουστα μαγαζιά, ντεκόρ με εξαιρετικό γούστο και ομορφιά.

  Πάρκινγκ για τρέιλερ και για τροχόσπιτα. Δίπλα σε κάθε θέση πάρκινγκ παροχή νερού και ηλεκτρικού ρεύματος για φόρτιση μπαταριών σε τροχόσπιτα και αναπηρικά καροτσάκια και ηλεκτρικά ποδήλατα.

  Δεν είδαμε: Οδοκαθαριστές (δεν χρειάζονται άλλωστε) και ζητιάνους. Όπου υπήρξε ρύπανση σε δρόμο, την είχαν προκαλέσει μόνο ξένοι τουρίστες, όπως εμείς έξω από το ξενοδοχείο μας έβλεπες γόπες τσιγάρων. Γκράφιτι σε τοίχο, ίχνος σκουπιδιού σε δρόμους. Σπασμένα παγκάκια, κατεστραμμένες παιδικές χαρές.

  Παρατηρήσαμε: Σεβασμό στο κράτος τους και την γλώσσα τους. Με μεγάλη πυκνότητα τούρκικες σημαίες και φωτογραφίες του Κεμάλ. Όλες οι επιγραφές σε μαγαζιά και καταλόγους εστιατορίων στα τούρκικα και σε μερικές και σε αγγλικά. Καμία ηχορύπανση. Σεβασμό στην κουλτούρα τους. Όπου ακουγόταν μουσική, ήταν πάντα τούρκικη, όχι σε ένταση που να ενοχλεί, σε όλη την παραλία.

  Το δάπεδο του χώρου στις παιδικές χαρές είχε μικρή κλίση και στην μια άκρη του λούκι απορροής όμβριων υδάτων, ώστε ποτέ να μη λιμνάζουν.

  Η καθαριότητα οφειλόταν στον σεβασμό του περιβάλλοντος από τους Τούρκους πολίτες και σε: Κάδους  συρμάτινους για συλλογή μόνο πλαστικών μπουκαλιών. Δοχεία σκουπιδιών πακτωμένα και περιστρεφόμενα για στερεά σκουπίδια. Κάδους μεταλλικούς μεταφερόμενους και μικρούς στους οποίους άδειαζαν τα μικρότερα δοχεία.

  Η ευνομία δεν υπήρξε λόγω της παρουσίας της αστυνομίας. Ελάχιστοι αστυνομικοί κυκλοφορούσαν. Όταν αστυνομικός έβλεπε μηχανάκι ή αυτοκίνητο παράνομα παρκαρισμένο, έκανε τρία ελαφρά σφυρίγματα. Αν δεν εμφανιζόταν ο ιδιοκτήτης, το φωτογράφιζε και έφευγε.

Μια εύκολη εξήγηση αυτής της εικόνας

  Είναι τουριστικά επισκέψιμος τόπος και οι τούρκοι τον διαφημίζουν με την ευταξία και ευνομία που κατάφεραν να επιβάλουν.

Δεν ισχύει αυτό διότι:

- Η εικόνα στο λιμάνι ήταν όπως σε ένα Ελληνικό νησί με την διαφορά της καθαριότητας.

- Η απίστευτη ομορφιά, οργάνωση και ευνομία υπήρξε στα ενδότερα της πόλης και σε μεγάλη απόσταση από το λιμάνι, πάνω από 2 Km. Αυτοί που δεν πήγαν βόλτα προς την απέραντη παραλία, δεν τα είδαν.

- Αυτά που θέλουν απλά για βιτρίνα, τα βάζουν σε θέσεις που εύκολα θα τα δουν οι τουρίστες. Τα θαυμαστά πάρκα, παιδικές χαρές, παροχές ηλεκτρικού και νερού, υπήρξαν μακριά από τα μάτια επισκεπτών και τουριστών. Από εμάς τουλάχιστον ελάχιστοι τα είδαν που τόλμησαν μεγάλη βόλτα στην παραλία.

ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΑ ΠΑΤΑΡΑ ΚΑΙ ΜΥΡΑ ΤΗΣ ΛΥΚΙΑΣ (πατρίδα του Αγίου Νικολάου)

Είδαμε την Ελλάδα.

  Μόνο Ελληνικές επιγραφές στα μάρμαρα. Είδαμε την προσπάθεια καταστροφής του Ναού του Αγίου Νικολάου. Στις Αγιογραφίες βγαλμένα τα μάτια των Αγίων και αφαίρεση όλων των σταυρών.

  Πληρωμή εισιτηρίου (6 ευρώ) για την είσοδο στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου.

  Στις επιγραφές – πληροφορίες σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους δεν αναφέρουν πουθενά την λέξη Ελλάδα, παρά μόνο την φράση «Ελληνιστικοί χρόνοι».

  Η χαραγμένες όμως Ελληνικές επιγραφές στα μάρμαρα μαρτυρούν, ανεξίτηλα, την πραγματική ιστορία πολιτισμού, προόδου και ιστορική ιδιοκτησία της περιοχής.
  ΥΓ: Για να είμαστε δίκαιοι αυτά τα θαυμαστά που είδαμε, δεν οφείλονται στον ξαφνικό εκπολιτισμό ενός λαού, αλλά κυρίως σε μια πολιτεία αποφασισμένη και ικανή να επιβάλει απολύτως τον νόμο.
 Συγχαρητήρια λοιπόν στην Τούρκικη πολιτεία, κυβερνήσεις και κρατικούς παράγοντες, που μάχονται με επιτυχία να βγάλουν τον λαό τους από την μιζέρια.
  Σε απόλυτη αντίθεση με την δική μας πολιτεία που έχει βαφτίσει σε δημοκρατία, την ανοχή και πολλές φορές προτροπή προς την ανομία και καταστροφή της χώρας.
** Θερμές ευχαριστίες στον Τάσο Κακλαμάνη, αφιερωμένο ψυχή τε και σώματι, στην ανάδειξη και διατήρηση της ιστορίας μας.