Τα παιδιά μας ως «νεκροί» μαθητές

Η ημέρα ενός μαθητή δημοτικού – γυμνασίου ή λυκείου.

- Από το πρωί έως το μεσημέρι (2μμ) μάθημα στο σχολείο, ως παθητικός θεατής.

- Ολόκληρο το απόγευμα παθητικός θεατής σε διάφορα φροντιστήρια (ξένες γλώσσες, μαθηματικά, φυσική, αρχαία κλπ).

- Επιστροφή στο σπίτι (8 ή 9)μμ. Κατάκοπος από την ημερήσια υπνηλία και αδράνεια.

- Το βράδυ θεατής στην τηλεόραση ή συνήθως στο περίφημο face book.

Ως γνωστόν η μάθηση είναι προσωπική υπόθεση ενός εκάστου. Ισχύει μια παιδαγωγική αρχή που λέει:

«Ότι ακούω το ξεχνώ, ότι βλέπω το θυμάμαι, ότι κάνω το καταλαβαίνω».

Αγαπητοί γονείς αναρωτηθείτε πόσο χρόνο αφήσατε στα παιδιά σας:

Να κάνουν κάτι μόνα τους, ώστε να το καταλάβουν;

Χρόνος για ενεργητική μάθηση ίσον μηδέν!

*Το πρωί πηγαίνουν στο σχολείο με σκοπό ο δάσκαλος ή καθηγητής να τους δείξει πώς να μάθουν. Το απόγευμα πρέπει να ασκηθούν, λύνοντας προβλήματα, ώστε να κατανοήσουν αυτά που διδάχτηκαν το πρωί και να μάθουν να σκέφτονται. Αντί όμως αυτού πηγαίνουν στο φροντιστήριο, όπου πληρώνουν κάποιον, να σκέφτεται αντί για αυτά.

Αποτέλεσμα: Η μαθητιώσα νεολαία μας μετατρέπεται σε νεολαία φυτών.

Φροντιστήριο σημαίνει: Ακύρωση του σχολείου και του μυαλού του παιδιού σου.

Με απλά λόγια: Απαγορεύουμε στα παιδιά μας να παίζουν και να σκέφτονται!