Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020

Από το χθες στο σήμερα (1975 - 2020)


Ενεργός Ιστορική Μνήμη - ηχητικό
  Με την πίστη ότι η γνώση του χθες οδηγεί στην κατανόηση του σήμερα και την πρόβλεψη του αύριο, επιχειρούμε σήμερα μια ιστορική ανασκόπηση κατανόησης του παρόντος μας.
  Η πατρίδα μας βρίσκεται από τα μέσα της δεκαετίας του 70, σε ανοιχτό πόλεμο με δυνάμεις που επιθυμούν την καταστροφή της.
  Πανάρχαια στρατηγική ενός πολέμου είναι η γνώση του αντιπάλου. Οι δυνάμεις που απεργάζονται την καταστροφή της πατρίδας μας, μας γνωρίζουν εξαιρετικά καλά.
  Γνωρίζουν ότι η ανεξαρτησία ενός λαού σχετίζεται απολύτως από την παραγωγή της τροφής του και από την δυνατότητά του να παράγει προϊόντα ανταγωνιστικά στην διεθνή αγορά.
  Μέχρι και την δεκαετία του 70: Υπήρξε παραγωγή γεωργικών προϊόντων που κάλυπταν τις διατροφικές μας ανάγκες. Επίσης παράγαμε βιομηχανικά προϊόντα εξαγώγιμα, όπως είδη ένδυσης, υφάσματα, ηλεκτρικά είδη όπως κουζίνες (Πίτσος κλπ).
  Πως χτύπησαν αυτή την παραγωγή που διασφάλιζε την ανεξαρτησία της χώρας;
  Εφεύραν τα πανωτόκια 1977. Έβαλαν στις επιχειρήσεις που για την ανάπτυξή τους είχαν δάνεια από τις τράπεζες και είχαν υπολογίσει το δάνειό τους με συγκεκριμένο τόκο, πρόσθετο τόκο. Οι προϋπολογισμοί των επιχειρήσεων έπεφταν έξω και άρχισαν να κλείνουν η μία μετά την άλλη. Ερχόταν τότε το κράτος και τις έπαιρνε ονομάζοντάς τες «προβληματικές».
  Τότε ο Καραμανλής ο 1ος είχε κατηγορηθεί για σοσιαλμανία. Ήξεραν τι έκαναν τις έπαιρνε το κράτος τις ονόμαζε προβληματικές και η νέα εξουσία ΠΑΣΟΚ τις διαχειρίστηκε με διορισμένα συμβούλια αργόμισθων με συνείδηση δημοσίου υπαλλήλου. Οι εργαζόμενοι στις κλειστές πλέον επιχειρήσεις, προωθήθηκαν μεθοδικά στο δημόσιο, ως ψηφοφόροι τις νέας εξουσίας. Το ένα εμπόδιο – η βιομηχανία – έφυγε.
  Το εμπόδιο της αγροτικής παραγωγής κτυπήθηκε με την είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που καθόρισε ποσοστώσεις παραγωγής προϊόντων. Τότε δεκαετία του 80 πλέον, η πρακτική είναι θάψιμο χιλιάδων τόνων αγροτικών προϊόντων, πορτοκάλια στην Λακωνία, βερίκοκα στην Κορινθία, ροδάκινα στην Μακεδονία. Έπρεπε όμως να χτυπηθεί και η κτηνοτροφία προκειμένου να εισάγουμε και κρέατα από την Ευρώπη.
  Στην Βόρειο Ελλάδα – Μακεδονία, Θράκη – υπήρξε τεράστια παραγωγή κτηνοτροφικών προϊόντων (κρέας, γάλα και όλα τα παράγωγά του). Ποια ήταν η μέθοδος χτυπήματος αυτής της παραγωγής; Ο έλεγχος της ζωοτροφής. Έδιναν επιδοτήσεις στους αγρότες για να μην καλλιεργούν τα χωράφια τους, που καλλιεργούσαν ζωοτροφές. Έτσι και οι ζωοτροφές πέρασαν στα χέρια των εισαγωγέων, έφτασαν το κόστος ακόμα και να υπερβαίνει το κέρδος με στόχο και αποτέλεσμα την δραστική μείωση έως εξαφάνιση της παραγωγής κτηνοτροφικών προϊόντων.
  Αφού στα τέλη της δεκαετίας του 80 καθάρισαν με την βιομηχανική, την αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή και εξάρτησαν την τροφή των Ελλήνων από τις εισαγωγές από το εξωτερικό, περνούν στην επόμενη φάση.
  Η επόμενη φάση είναι η προεργασία της εισαγωγής μουσουλμάνων εποίκων, με στόχο την κοινωνική αποδόμηση της χώρας. Ποια ήταν η προεργασία;
  Εδώ πρέπει να κατανοήσουμε τι σημαίνει ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση). ΜΚΟ στην πραγματικότητα είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ψευδώς δηλώνει το όνομά της. Είναι απόλυτα κρατικές οργανώσεις χρηματοδοτούμενες από το υπουργείο εξωτερικών κάθε χώρας. Είναι το εργαλείο εφαρμογής της κρατικής πολιτικής.
  Στην αρχή εμφανίστηκαν για παραπλάνηση ΜΚΟ ανώδυνες, όπως (για την διάσωση της χελώνας καρέτα – καρέτα) και διάφορα άλλα οικολογικά θέματα. Αργότερα όμως ήρθε η ουσία. Πως θα σας φαινόταν αν η επίσημη κυβέρνηση αποφάσιζε να μην φυλάσσονται τα σύνορα. Θα είχε μεγάλη δυσκολία.
  Εδώ έρχονται οι υπάλληλοι των απόλυτα Κρατικών οργανώσεων ΜΚΟ. Τι κάνουν; Το υπουργείο εξωτερικών χρηματοδοτεί ΜΚΟ με έργο την αποναρκοθέτηση του Έβρου. Το επιχείρημα; Είναι τόποι παγιδευμένοι με νάρκες και πολλοί άνθρωποι, κυνηγοί ή άλλοι που πηγαίνουν βόλτα στους αγρούς κινδυνεύει η ζωή τους. Καλό ακούγεται στον ανυποψίαστο. Αυτοί οι καλοί άνθρωποι με κίνδυνο της ζωής τους προσπαθούν να μας προφυλάξουν.
  Τι είναι όμως τα στρατιωτικά ναρκοπέδια. Είναι χώροι περιφραγμένοι με αγκαθωτό συρματόπλεγμα, με πινακίδες προειδοποίησης σε πολλές γλώσσες που ενημερώνουν, τον καθένα που θα πλησιάσει, για τον κίνδυνο που διατρέχει, αν παραβιάσει το συρματόπλεγμα και εισέλθει στον χώρο του ναρκοπεδίου. Άρα δεν υπάρχει απολύτως κανένας κίνδυνος για κανέναν.
  Τα σύνορα λοιπόν άνοιξαν, οι θανάσιμοι κίνδυνοι για τους μέλλοντες επισκέπτες εξαλείφτηκαν. Το 1990 έφτασε, τα ανατολικά καθεστώτα έπεσαν, περιμένουμε κόσμο. Προς το παρόν έρχονται από εκεί συνήθως με νόμιμο τρόπο. Το σχέδιο όμως είναι για τους άλλους που θα μεταφέρονται αργότερα εξ ανατολών. 
  Υπάρχει όμως ακόμα ένα εμπόδιο για το μεγάλο σχέδιο του εποικισμού της χώρας. Χρειάζονται κίνητρα παραμονής των εποίκων στην χώρα. Να υπάρχουν δουλειές. Πρέπει με κάποιο τρόπο να αποσύρουμε τους Έλληνες από την παραγωγή, όση έχει απομείνει. Την βιομηχανία την κλείσαμε ήδη και τους κάναμε δημοσίους υπαλλήλους. Τους επιμένοντες αγρότες και κτηνοτρόφους, πως θα τους αποσύρουμε, ώστε να δημιουργήσουμε τεχνητό κενό στις ανάγκες εργατικών χεριών.
  Αυξάνουμε το κόστος της αγροτικής παραγωγής, ρίχνοντας τις τιμές στο λάδι και άλλα σημαντικά αγροτικά προϊόντα και ταυτόχρονα κάνουμε προσλήψεις αργόμισθων στο δημόσιο. Ο Πάγκαλος το ομολόγησε με κυνικό τρόπο. «Μαζί τα φάγαμε» είπε, επεξηγώντας. Εμείς σας διορίζαμε προκειμένου εσείς να μας ψηφίζετε. Δεν είχαμε χρήματα για τους μισθούς των αργόμισθων και δανειζόμαστε, έτσι χρεοκοπήσαμε την χώρα.
  Άδειασε λοιπόν η επαρχία από εργατικά χέρια και γέμισαν και οι αποθήκες δημοσίων υπηρεσιών με αργόμισθους και καλούς πελάτες ψηφοφόρους. Το επιχείρημα λοιπόν χρειαζόμαστε άλλους για να μαζεύομε τις ελιές κλπ, πιάνει πλέον. 
  Διασφαλίσαμε λοιπόν και ακίνδυνη διέλευση των συνόρων και θέσεις εργασίας, που εκκενώθηκαν από την στρατιά των δημοσίων υπαλλήλων.
  Τα πρακτικά ζητήματα λύθηκαν. Τώρα πρέπει να διαμορφωθεί και το ιδεολογικό πλαίσιο. Οι λέξεις ρατσιστής, φασίστας, ακροδεξιός είναι η νέα καραμέλα των μέσων μαζικής εξαπάτησης. Πρέπει ο Έλληνας να συνηθίσει ότι όποιος αντιδρά σε όλα αυτά γίνεται αμέσως ρατσιστής και φασίστας. Έννοιες ιδιαίτερα αρνητικά φορτισμένες από την πρόσφατη ιστορία.
  Εκτός όμως από το να πειστεί ο Έλληνας έπρεπε και να φοβάται. Ξεφύτρωσαν τότε σαν μανιτάρια σε κάθε πόλη τα λεγόμενα στέκια υποτίθεται αναρχικών. Αυτοί είχαν εργολαβία να τρομοκρατούν όποιον αντιδρούσε και μίλαγε για Ελλάδα. Είμαστε ίσως η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει ποινικοποιηθεί η λέξη πατρίδα και η σημαία.
  Στους πανελλήνιας εμβέλειας τηλεοπτικούς σταθμούς γίνονται υποτιθέμενες δημοκρατικές συζητήσεις για τα διάφορα θέματα που προκύπτουν. Οι «συζητήσεις» αυτές είναι μια σκληρή προπαγάνδα γκεμπελικού τύπου.
  Ας θυμηθούμε ένα παράδειγμα. Το θέμα των υπογραφών για το θρήσκευμα στις ταυτότητες με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Στην συζήτηση συμμετείχαν 5 άτομα. Οι 4 ήταν υπέρ της άποψης κατάργησης του θρησκεύματος στις ταυτότητες και ο 1 κατά. Ο υποτιθέμενος ουδέτερος παρουσιαστής – μόνο ουδέτερος δεν ήταν - έπαιρνε θέση εξαρχής υπέρ της κρατικής θέσης της κατάργησης.
  Ξεκίναγε η υποτιθέμενη συζήτηση, μίλαγαν με την άνεσή τους οι 4. Τώρα ερχόταν η σειρά του 5ου του αντίθετου. Τον 5ο προσπαθούσαν να τον μαζέψουν συνήθως γραφικό που θα ήταν του χεριού τους και εύκολο σε ειρωνείες και χλευασμούς.
  Αν στην πορεία της συζήτησης τους διέψευδαν οι προσδοκίες τους και ο 5ος εμφανιζόταν δύσκολος αντίπαλος με σοβαρά επιχειρήματα, το σχέδιο ήταν να αρχίζουν πάντα να μιλάνε παράλληλα με αυτόν, με στόχο να εμποδιστεί να ακουστεί η άποψή του.
  Αυτή ήταν η μέθοδος άσκησης του τηλεοπτικού φασισμού πληροφόρησης τα τελευταία 30 χρόνια. Όταν δεν είχαν επιχειρήματα τα αντικαθιστούσαν με κραυγές και επίθετα όπως: ρατσιστής, φασίστας, ακροδεξιός κλπ. Ποιος θα τολμούσε να μιλήσει για πατρίδα ή οικογένεια και να μην τον αποκαλούσαν ρατσιστή.
  Ταυτόχρονα υπήρξε και η σωματική βία. Αλλεπάλληλα επεισόδια ξυλοδαρμών συμβαίνουν και σήμερα σε όλες τις μεγάλες πόλεις τις Ελλάδος, αν κάποιος τολμήσει να κυκλοφορήσει με φανέλα που μπορεί να θυμίζει Ελλάδα.
  Στο κέντρο της Αθήνας στρατιώτες φορώντας φανέλα με το εθνόσημο έχουν δαρεί ανηλεώς από υποτιθέμενους αναρχικούς (στην πραγματικότητα στρατό του συστήματος). Συμπολίτης μας φοιτητής στο πολυτεχνείο χτυπήθηκε άσχημα από αυτούς στην θέα φανέλας που φορούσε και έγραφε την λέξη «Σπάρτη». Τον θεώρησαν φασίστα.
  Όποιος λοιπόν πλέον αντιστέκεται έχει αμέσως την ταμπέλα ρατσιστής και ακροδεξιός. Έσπειραν την ιδεολογική τρομοκρατία σε όλη την χώρα. Φτάσαμε σε τέτοιο σημείο ιδεολογικού τρόμου ώστε, όταν κάποιος θέλει να πει κάτι που δεν είναι σύμφωνο με αυτούς, να λέει πρώτα την φράση «δεν είμαι ρατσιστής».
  Η απόλυτη ιδεολογική και σωματική βία κυριαρχεί στην χώρα πλέον. 
  Για την διάλυση της χώρας γίνεται ταυτόχρονα μάχη και στον χώρο της εκπαίδευσης. Και αυτό το σχέδιο έχει τις ρίζες του στην δεκαετία του 70. Κυβέρνηση Καραμανλή του 1ου, υπουργός παιδείας Ράλλης 1979. Κατάργηση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών στο γυμνάσιο.
  Ξέρουν καλά από την γεωργία ότι όταν κοπούν οι ρίζες του δέντρου, το δέντρο ξεραίνεται. Τα Αρχαία Ελληνικά είναι η μήτρα της καθομιλουμένης Ελληνικής γλώσσας.
  Η φωτιά στα αρχαία είναι το πυρ. Δεν υπάρχει φωτοσβέστης υπάρχει πυροσβέστης. Δεν υπάρχει φωτασφάλεια, υπάρχει πυρ ασφάλεια.
  Η πόρτα στα αρχαία είναι θύρα. Δεν υπάρχει πορτοτηλέφωνο, υπάρχει θυροτηλέφωνο. Δεν υπάρχει παράπορτα, υπάρχει παράθυρο. Τα παραδείγματα είναι εκατοντάδες.
  Μετά την κατάργηση των αρχαίων τα προσδοκώμενα αποτελέσματα έρχονται γρήγορα.
  Σε εισαγωγικές εξετάσεις για τα πανεπιστήμια το 1985 μπαίνει θέμα έκθεσης με τίτλο: «Ο άνθρωπος, ο αποφασισμένος να μάθει πολλά γράμματα και να διαπρέψει σε μια επιστήμη ή σε μια τέχνη, δεν αποβλέπει πια, κατά την επικρατούσα άποψη, στην προσωπική του μόνο ευδοκίμηση. Προσφέρει και στους άλλους πολύτιμη αρωγή»....

  Πρωτοσέλιδα εφημερίδων τότε: «σφαγή των υποψηφίων», «δεν κατάλαβαν το θέμα», «ιδού το επίπεδο των μαθητών». Το καθεστώς είχε τέτοιο θράσος, ώστε μέσω των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, έβριζε τους μαθητές θύματα.
  Το ίδιο το Ελληνικό κράτος, μέσω του υπουργείου «απαιδείας» αυτό ακριβώς επεδίωκε. Οι Έλληνες να μην καταλαβαίνουν πλέον τα Ελληνικά. Οι λέξεις «αρωγή» και «ευδοκίμηση» είναι άγνωστες πλέον για την νέα γενιά.
  Το τεστ για την πορεία του σχεδίου τους ήταν απολύτως επιτυχές. Ο πόλεμος εναντίον της Ελληνικής Γλώσσας συνεχίζεται με επιτυχία στο Ελληνικό σχολείο. Ο υπουργός τότε Τρίτσης μίλησε για «γλωσσική πενία». Από τότε πέρασε στην μαύρη λίστα και τον έστειλαν με εγκεφαλικό. 
 Το σχέδιο διάλυσης όμως δεν τελειώνει στο θέμα της γλώσσας. Πρέπει και το δημόσιο σχολείο να γίνει αναξιόπιστο. Πρέπει να κλείσει. Το 1990 μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο καταλήψεις. Γίνεται δημοκρατικό δικαίωμα, δύο μαθητές να βάζουν ένα λουκέτο και να κλείνουν ένα σχολείο.
 Η απάτη των δήθεν δημοκρατικών διαδικασιών, είναι το εργαλείο. Ποτέ και κανένας μαθητής δεν θα αντιδρούσε αρνητικά στην προτροπή να μην κάνει μάθημα. Σε καμία χώρα της γης δεν υπάρχει δυνατότητα μαθητές να κλείνουν σχολεία ή δημόσιες υπηρεσίες.
  Το αποτέλεσμα της διάλυσης ήλθε αμέσως. Τα ιδιωτικά σχολεία άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια. Όχι γιατί ποιοτικά ήταν καλύτερα από τα δημόσια. Απλά γιατί οι γονείς ήταν σίγουροι ότι τα παιδιά τους θα βρίσκονταν στο σχολείο και όχι σε καφετέριες της γειτονιάς.
  Μετά από όλα αυτά σε μια διαλυμένη πλέον χώρα με ποινικοποιημένες τις λέξεις πατρίδα και οικογένεια, πρέπει να αποδομηθεί και η σχέση Ορθοδοξίας και Ελλάδας. Οι δράστες γνωρίζουν πολύ καλά ότι Ορθοδοξία και Ελλάδα είναι ένα.
  Σε τηλεοπτικό σταθμό προβάλλεται ενημερωτική σειρά με τίτλο «Η γέννηση ενός Έθνους». Συμμετέχουν άτομα από όλους τους πολιτικούς χώρους για να φαίνεται αντικειμενικό το παραμύθι.
  Δεν υπήρξε κρυφό σχολειό. Οι Έλληνες το 1821 δεν είχαν αντιπαλότητα με τους Τούρκους. Υπήρξε μόνο αντιπαράθεση μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Η επανάσταση δεν ήταν Εθνικοαπελευθερωτική αλλά κοινωνική.
  Δεν κηρύχτηκε η επανάσταση στην Αγία Λαύρα από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό στις 25 Μαρτίου, αλλά άλλη ημερομηνία. Έπρεπε να αποσυνδεθεί η επανάσταση από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
  Ήταν βέβαια τόσο ανόητοι που στην ουσία αν αυτό ήταν αλήθεια, αποδεικνύεται  ότι οι Έλληνες ήταν τόσο δεμένοι με τον Χριστιανισμό που θέλησαν να ταυτίσουν την επανάσταση με τον Ευαγγελισμό. Αυτό επιβεβαιώνει την φράση του Κολοκοτρώνη «Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία».
  Είχαν μεγάλη αγωνία να αποσυνδέσουν την Ελλάδα από την Ορθοδοξία. Ποτέ όμως δεν απάντησαν πως ο φτωχός Έλληνας σε περιοχές που δεν υπήρχαν σχολεία διατήρησε την γλώσσα του. Και αυτό έγινε μέσα από το ψαλτήρι στα μοναστήρια.
  Μετά από όλες αυτές τις μάχες εναντίον της Εκκλησίας, εναντίον της γλώσσας, εναντίον της εθνικής παραγωγής έφτασε η ώρα του ανοιχτού πολέμου.
  Ο στρατός είναι έτοιμος και τα όπλα τον περιμένουν. Κατά καιρούς ακούμε ότι βρίσκουν σε πλοία, κοντέινερ με όπλα που κατάσχονται. Που βρίσκονται σήμερα αυτά τα όπλα και ποιους περιμένουν ως παραλήπτες;
  Υπάρχει προσφυγικό ή μεταναστευτικό θέμα; Σαφώς όχι.
  Ποιος είναι οικονομικός μετανάστης; Ο άνθρωπος που θα εισέλθει στην χώρα με διαβατήριο και μετά από διακρατική συμφωνία μεταξύ χωρών. Ούτε διαβατήρια υπάρχουν ούτε διακρατικές συμφωνίες.
  Ποιος είναι πρόσφυγας δικαιούμενος ασύλου; Ο πολίτης όμορης χώρας που κινδυνεύει σε αυτήν. Υπήρξε ποτέ θέμα κινδύνου για την ζωή μουσουλμάνων στην Τουρκία; Βεβαίως και όχι.
  Οι υποτιθέμενοι Σύροι θύματα πολέμου, στην πρώτη χώρα εισόδου τους, δηλαδή την Τουρκία έχουν δικαίωμα ασύλου. Εκτός αν κινδυνεύουν σε αυτήν.
  Είναι οι Σύροι θύματα πολέμου; Βεβαίως και όχι. Ακριβώς το αντίθετο είναι αυτοί που προκάλεσαν τον πόλεμο στην Συρία εναντίων των μετριοπαθών μουσουλμάνων και Χριστιανών. Οι ίδιοι το ομολογούν ότι το πρόβλημά τους είναι ο Άσαντ. Είναι οι πολέμαρχοι της λεγόμενης αραβικής άνοιξης.
  Δεν έχει υπάρξει ποτέ ιστορικό προηγούμενο, στα παγκόσμια χρονικά, να εισβάλλουν παράνομα σε μια χώρα αλλοεθνείς, και σε αυτή την χώρα να τους υποδέχονται και να τους παρέχουν δωρεάν διαμονή, τροφή και χρήματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου