Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός

Είναι Ζωή; η απουσία από την Ζωή;

  Ο Φώτης Κόντογλου δίνει μια περιγραφή - απάντηση στο ερώτημα "Τι είναι πραγματική Ζωή;"
  Το καθημερινό δαιμονιώδες τρέξιμο, με στόχο την ικανοποίηση πλαστών καταναλωτικών αναγκών έχει σχέση με το νόημα της Ζωής μας;
  Φυσικά και όχι. Η απάντηση εδώ από τον Κόντογλου.

Τα λεφτά δεν είναι πάντα η ευτυχία

Μια "όχι απίστευτη ιστορία", ενός συμπολίτη μας που οδηγήθηκε στην αυτοχειρία.
Είναι ίσως ίνα τραγικό δίδαγμα για όλους μας!

Αφιέρωμα σε εκλεκτούς φίλους από τα παλιά ...

Το θαύμα της δημιουργίας _ Ο υφαντής

Τελικά τι είναι η ευτυχία; _ Αριστοτέλης Ωνάσης

Συμβουλή της γιαγιάς του: "Παιδί μου, ο άνδρας παίρνει την μοίρα του στα χέρια του".
 Αυτό έκανε ο Ωνάσης!

Ένας Δάσκαλος Ελευθερίας

Συγγνώμη προς τους φίλους του blog για ψευδή ανάρτηση

Προ ημερών ο bloger έπεσε θύμα προπαγάνδας των τσάμηδων ανεβάζοντας είδηση περί σχέσης του Κοτζιά συνεργάτη των Γερμανών με τον Νίκο Κοτζιά - υπουργό εξωτερικών.
Η είδηση ήταν ψευδής προπαγάνδα των τσάμηδων. Όταν έγινε αντιληπτό κατέβηκε αμέσως.
Η συγγνώμη είναι αυτονόητη!

Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ !!!

Μιά γιαγιά μπῆκε ξυπόλυτη στό λεωφορεῖο καί βρῆκε βοήθεια ἀπό αὐτόν πού κανείς δέν περίμενε…

Μέ τήν πρώτη ματιά ἔβλεπε κανείς ἁπλῶς μιά γριούλα…

Ἔσερνε τά βήματά της στό χιόνι,μόνη, παρατημένη, μέ σκυμμένο κεφάλι. Ὅσοι περνοῦσαν ἀπό τό πεζοδρόμιο τῆς πόλης ἀποτραβοῦσαν τό βλέμμα τους, γιά νά μή… θυμηθοῦν ὅτι τά βάσανα καί οἱ πόνοι δέ σταματοῦν, ὅταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα.

Ἕνα νέο ζευγάρι μιλοῦσε καί γελοῦσε μέ τά χέρια γεμάτα ἀπό ψώνια καί δῶρα καί δέν πρόσεξαν τή γριούλα.

Μιά μητέρα μέ δυό παιδιά βιάζονταν νά πᾶνε στό σπίτι τῆς γιαγιᾶς. Δέν ἔδωσαν προσοχή. Ἕνας παπάς εἶχε τό νοῦ του σέ οὐράνια θέματα καί δέν τήν πρόσεξε.

Ἄν πρόσεχαν ὅλοι αὐτοί, θά ἔβλεπαν ὅτι ἡ γριά δέ φοροῦσε παπούτσια.

Περπατοῦσε ξυπόλυτη στόν πάγο καί τό χιόνι. Μέ τά δυό της χέρια ἡ γριούλα μάζεψε τό χωρίς κουμπιά παλτό της στό λαιμό. Φοροῦσε ἕνα χρωματιστό φουλάρι στό κεφάλι· σταμάτησε στή στάση σκυφτή καί περίμενε τό λεωφορεῖο.

Ἕνας κύριος πού κρατοῦσε μία σοβαρή τσάντα περίμενε κι αὐτός στή στάση, ἀλλά κρατοῦσε μία ἀπόσταση.

Μιά κοπέλα περίμενε κι αὐτή, κοίταξε πολλές φορές τά πόδια τῆς γριούλας, δέ μίλησε. Ἦρθε τό λεωφορεῖο καί ἡ
γριούλα ἀνέβηκε ἀργά καί μέ δυσκολία. Κάθισε στό πλαϊνό κάθισμα, ἀμέσως πίσω ἀπό τόν ὁδηγό.

Ὁ κύριος καί ἡ κοπέλα πῆγαν βιαστικά πρός τά πίσω καθίσματα. Ὁ ἄντρας πού καθόταν δίπλα στή γριούλα στριφογύριζε στό κάθισμα κι ἔπαιζε μέ τά δάχτυλά του. «Γεροντική ἄνοια», σκέφτηκε.

Ὁ ὁδηγός εἶδε τά γυμνά πόδια καί σκέφτηκε: «Αὐτή ἡ γειτονιά βυθίζεται ὅλο καί πιό πολύ στή φτώχεια. Καλύτερα νά μέ βάλουν στήν ἄλλη γραμμή, τῆς λεωφόρου».

Ἕνα ἀγοράκι ἔδειξε τή γριά. «Κοίταξε, μαμά, αὐτή ἡ γριούλα εἶναι ξυπόλυτη».

Ἡ μαμά ταράχτηκε καί τοῦ χτύπησε τό χέρι. «Μή δείχνεις τούς ἀνθρώπους, Ἀντρέα! Δέν εἶναι εὐγενικό νά δείχνεις».

«Αὐτή θά ἔχει μεγάλα παιδιά», εἶπε μία κυρία πού φοροῦσε γούνα. «Τά παιδιά της πρέπει νά ντρέπονται».
Αἰσθάνθηκε ἀνώτερη, ἀφοῦ αὐτή φρόντισε τή μητέρα της. Μιά δασκάλα στή μέση του λεωφορείου στερέωσε τά δῶρα πού εἶχε στά πόδια της.

«Δέν πληρώνουμε ἀρκετούς φόρους, γιά νά ἀντιμετωπίζονται καταστάσεις σάν αὐτές;» εἶπε σέ μία φίλη της πού ἦταν δίπλα της.

«Φταῖνε οἱ δεξιοί», ἀπάντησε ἡ φίλη της. «Παίρνουν ἀπό τούς φτωχούς καί δίνουν στούς πλούσιους».

«Ὄχι, φταῖνε οἱ ἄλλοι», μπῆκε στή συζήτηση ἕνας ἀσπρομάλλης.«Μέ τά προγράμματα πρόνοιας κάνουν τούς πολίτες τεμπέληδες καί φτωχούς».

«Οἱ ἄνθρωποι πρέπει νά μάθουν ν’ ἀποταμιεύουν», εἶπε ἕνας ἄλλος πού ἔμοιαζε μορφωμένος. «Ἄν αὐτή ἡ γριά
ἀποταμίευε ὅταν ἦταν νέα, δέ θά ὑπέφερε σήμερα».

Καί ὅλοι αὐτοί ἦταν ἱκανοποιημένοι γιά τήν ὀξύνοιά τους, πού ἔβγαλε τέτοια βαθιά ἀνάλυση.

Ἀλλά ἕνας ἔμπορος αἰσθάνθηκε προσβολή ἀπό τίς ἐξ ἀποστάσεως μουρμοῦρες τῶν συμπολιτῶν του.

Ἔβγαλε τό πορτοφόλι του καί τράβηξε ἕνα εἰκοσάρι. Περπάτησε στό διάδρομο καί τό ἔβαλε στό τρεμάμενο χέρι τῆς
γριούλας. «Πάρε, κυρία, ν’ ἀγοράσεις παπούτσια».

Ἡ γριούλα τόν εὐχαρίστησε κι ἐκεῖνος γύρισε στή θέση του εὐχαριστημένος, πού ἦταν ἄνθρωπος τῆς δράσης.

Μιά καλοντυμένη κυρία τά πρόσεξε ὅλα αὐτά καί ἄρχισε νά προσεύχεται ἀπό μέσα της. «Κύριε, δέν ἔχω χρήματα. Ἀλλά μπορῶ ν’ ἀπευθυνθῶ σέ σένα. Ἐσύ ἔχεις μιά λύση γιά ὅλα. Ὅπως κάποτε ἔριξες τό μάννα ἐξ οὐρανοῦ, καί τώρα μπορεῖς νά δώσεις ὅ,τι χρειάζεται ἡ κυρούλα αὐτή γιά τά Χριστούγεννα».

Στήν ἑπόμενη στάση ἕνα παλικάρι μπῆκε στό λεωφορεῖο. Φοροῦσε ἕνα χοντρό μπουφάν, εἶχε ἕνα καφέ φουλάρι καί ἕνα μάλλινο καπέλο πού κάλυπτε καί τά αὐτιά του. Ἕνα καλώδιο συνέδεε τό αὐτί του μέ μιά συσκευή μουσικῆς.

Ὁ νέος κουνοῦσε τό σῶμα του μέ τή μουσική πού ἄκουγε. Πῆγε καί κάθισε ἀπέναντι στή γριούλα. Ὅταν εἶδε τά
ξυπόλυτα πόδια της, τό κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τά μάτια του πῆγαν ἀπό τά πόδια τῆς γιαγιᾶς στά δικά του.

Φοροῦσε ἀκριβά ὁλοκαίνουρια παπούτσια. Μάζευε λεφτά ἀρκετό καιρό γιά νά τά ἀγοράσει καί νά κάνει ἐντύπωση στήν παρέα. Τό παλικάρι ἔσκυψε καί ἄρχισε νά λύνει τά παπούτσια του.

Ἔβγαλε τά ἐντυπωσιακά παπούτσια καί τίς κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στή γριούλα. «Γιαγιά, βλέπω ὅτι δέν ἔχεις
παπούτσια. Ἐγώ ἔχω κι ἄλλα».

Προσεκτικά κι ἁπαλά σήκωσε τά παγωμένα πόδια καί τῆς φόρεσε πρῶτα τίς κάλτσες κι ὕστερα τά παπούτσια του. Ἡ γριούλα τόν εὐχαρίστησε συγκινημένη.

Τότε τό λεωφορεῖο ἔκανε πάλι στάση. Ὁ νέος κατέβηκε καί προχώρησε ξυπόλυτος στό χιόνι. Οἱ ἐπιβάτες μαζεύτηκαν στά παράθυρα καί τόν ἔβλεπαν καθώς βάδιζε πρός τό σπίτι του.

«Ποιός εἶναι;», ρώτησε ἕνας.

«Πρέπει νά εἶναι ἅγιος», εἶπε κάποιος.

«Πρέπει νά εἶναι ἄγγελος», εἶπε ἕνας ἄλλος.

«Κοίτα! Ἔχει φωτοστέφανο στό κεφάλι!» φώναξε κάποιος.

«Εἶναι ὁ Χριστός!» εἶπε ἡ εὐσεβής κυρία.

Ἀλλά τό ἀγοράκι, πού εἶχε δείξει μέ τό δάχτυλο τή γιαγιά, εἶπε:«Ὄχι,μαμά τόν εἶδα πολύ καλά. Ἦταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ…».

ΠΗΓΗ

Τελικά ποιοι είναι "Εικόνες Θεού";

Σκύλος βρήκε σε κάδο σκουπιδιών νεογέννητο μωρό και το έσωσε.
Περισσότερα

Ο ζων κατά φύσιν ....

Ο Ζων κατά φύσιν Ζει κατ' Αρετήν !

Μια διαφορετική νύφη

Επιστήμη ή "επιστημονική" παράνοια;

Από ομιλία στο ραδιόφωνο της εκκλησίας (Γιάννης Σιτές)

   Ζούμε στην εποχή που έχουμε φέρει τα πάνω κάτω. Στην εποχή που το παράλογο λέγεται λογικό και το λογικό παράλογο, στην εποχή που ο τρελός λέει τον γνωστικό τρελό. Στην εποχή που ξαναγράφεται η ιστορία συμβατή με συμφέροντα, ιδεολογίες και προδοσίες.

   Μέσα σε όλα αυτά βιώνουμε και την επιστημοσύνη ως παράνοια. Μα είναι δυνατόν; Αρμόζει σε έναν καθώς πρέπει επιστήμονα να μιλάει για Θεό ή να πιστεύει σε Θεό; Αυτό αφορά αγράμματες γιαγιάδες του περασμένου αιώνα, μας λένε συχνά αρκετοί αυτοαποκαλούμενοι επιστήμονες του καιρού μας.

   Όλοι αυτοί νομίζουν ότι ένα πτυχίο τους κάνει και επιστήμονες.

   Τι αλαζονεία, τι έπαρση; Εδώ αξίζει να θυμηθούμε ένα παλιό τραγούδι του Κώστα Χατζή (Όταν κοιτάς από  ψηλά …)

-- Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα … μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι, το μεγαλύτερο ανάκτορο μοιάζει μ’ ένα μικρούλι τόπι.

-- Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε, από ψηλά αν τους κοιτάξεις θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι που στη στιγμή θα τους ξεχάσεις.

   Το μεγαλείο του μικρο - μεγαλισμού από νεαρούς και όχι μόνο αυτοαποκαλούμενους επιστήμονες.

   Εμείς εδώ το μόνο που μπορούμε είναι να θέτουμε λογικά ερωτήματα, αναμένοντας απαντήσεις.

   Όταν κάποιος επισκεφτεί την Ακρόπολη και με θαυμασμό θα αντικρύσει αυτό το μέγα επίτευγμα των αρχαίων Ελλήνων, το πρώτο που θα σκεφτεί είναι.

   Μα τι μυαλά ήταν αυτοί που την σχεδίασαν, τι τεχνίτες ήταν αυτοί που σκάλισαν το μάρμαρο, τι ρωμαλέοι ήταν αυτοί που μετέφεραν τα υλικά.

   Ο θαυμασμός μάλιστα του έργου παίρνει και ιδεολογικές διαστάσεις από μικρόνοες ανθρώπους.

   Οι αστοί θα επικεντρώσουν τον θαυμασμό τους στους αρχιτέκτονες, οι σοσιαλίζοντες θα θαυμάζουν τους εργάτες που μετέφεραν την πέτρα. Οι μεν θα αποδίδουν το έργο στους αρχιτέκτονες, οι δε στους εργάτες, δούλους κλπ.

   Η ακρόπολη όμως υπάρχει χάριν σε όλους. Αυτό το βλέπουν και το αξιολογούν οι ισορροπημένοι άνθρωποι.

   Δεν θα βρεθεί όμως κανένας που να ισχυριστεί, ότι η ακρόπολη δημιουργήθηκε μετά από ιστορία αιώνων και με τυχαία συνάντηση ατόμων και μορίων. Αν κάποιος ισχυριστεί κάτι τέτοιο, είναι προφανές ότι όλοι θα του χρεώσουν ψυχοπάθεια.

   Οποιοδήποτε άλλο τεχνολογικό επίτευγμα αντικρύσουμε, ένα αεροπλάνο, ένα αυτοκίνητο, ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή, μια γέφυρα, πάντα πίσω από όλα αυτά αναζητούμε τον κατασκευαστή.

   Ενώ λοιπόν ο άνθρωπος αναζητεί πάντα δημιουργό και κατασκευαστή πίσω από κάθε τεχνολογική δημιουργία και επίτευγμα δεν αναζητεί δημιουργό για τον εαυτό του.

   Ισχυρίζεται ότι ατάκτως ερριμμένα άτομα και μόρια στο σύμπαν, τυχαία ενώθηκαν και δημιούργησαν το σύμπαν και τον άνθρωπο. Μετά την τυχαία δημιουργία του ανθρώπου, όλα πλέον κατασκευάστηκαν μόνο από αυτόν.

   Το άκρων άωτον της αλαζονείας! 

   «Οικ ελάτρευσαν την κτίση οι Θεόφρονες παρά τον κτίσαντα», λέει η εκκλησία για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να βγάλει τον άνθρωπο από την παράνοια.

   Θέλουν να αγνοούν οι εν λόγω “επιστήμονες” ότι η ισορροπία στο σύμπαν και το πλανητικό σύστημα εξαρτάται από σημαντικές και ακριβείς λεπτομέρειες.

   Τι θα συνέβαινε αν η ταχύτητα περιστροφής της γης γύρω από τον ήλιο γινόταν για ένα δευτερόλεπτο ελάχιστα μικρότερη. Η γη θα έπεφτε πάνω στον ήλιο, που σημαίνει ζωή = μηδέν.

      Τι θα συνέβαινε αν η ταχύτητα περιστροφής της γης γύρω από τον ήλιο γινόταν για ένα δευτερόλεπτο ελάχιστα μεγαλύτερη. Η γη θα απομακρυνόταν από τον ήλιο, ακαριαία θα εψύχετο, που σημαίνει ζωή = μηδέν.

   Ποια είναι η δύναμη που κρατά αυτή την απίστευτη ισορροπία στο σύμπαν;

   Γνωρίζουμε ότι το νερό έχει μια ιδιαίτερη συμπεριφορά στους 4 βαθμούς Κελσίου. Έχει την μεγαλύτερη πυκνότητα σε αντίθεση με οποιαδήποτε άλλη χημική ένωση υπάρχει στο σύμπαν.

   Αυτή η ιδιαιτερότητα του νερού, καθιστά δυνατή την ζωή στον πλανήτη γη. Οι επιστήμονες στην αδυναμία τους να εξηγήσουν αυτό το φαινόμενο, το ονόμασαν ανωμαλία διαστολής του νερού.

   Ήρθε η ώρα να απευθύνουμε ερωτήματα σε επιστήμονες που νιώθουν απόγονοι του πίθηκου. Προ αυτών όμως θα τους θέσουμε μια άποψη του Πασκάλ, που ελπίζω να μην τον αμφισβητούν ως επιστήμονα, Φυσικό και όχι μόνο.

    «Στην Πίστη υπάρχει αρκετό φως γι’ αυτούς που θέλουν να πιστέψουν και αρκετές σκιές για να τυφλώσουν αυτούς που δεν θέλουν».

    Μια σειρά διαπρεπείς επιστήμονες από τον χώρο των θετικών επιστημών δηλώνουν την παρουσία τους και στον χώρο της Θεολογίας. Ποιοι μπορούν να τους αμφισβητήσουν;

   Από τον χώρο των φυσικών επιστημών.

Νικόλαος Χατζηνικολάου: Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής

Αστέριος Χατζηνικολάου: Αρχιμανδρίτης – Αθήνα

«Αρχή και τέλος του κόσμου , Κοσμολογία και Αγία Γραφή» εκπληκτικό βιβλίο με επιστημονικότατες απαντήσεις, βασισμένες σε πειραματικά δεδομένα.

Χατζηγιάγκου Επιφάνειος: Αρχιμανδρίτης - Φλώρινα

Κοστώφ Ιωάννης: Αρχιμανδρίτης – Αθήνα

Αναγνωστόπουλος Γεώργιος: Καθηγητής Πολυτεχνείου- Ξάνθη ιερέας.

   Είναι μερικοί από τους φυσικούς που την έρευνά τους επέκτειναν και εκτός της φυσικής με σημαντικό όμως εφόδιο την επαφή τους με τις φυσικές επιστήμες.

   *   Ο θεολόγος Ηλίας Βουλγαράκης έχει γράψει μία καταπληκτική τριλογία ερμηνείας του δημιουργού με τον τίτλο «Χριστουγεννιάτικο αντιπαραμύθι».

   Η Τρίτη παραλλαγή με τίτλο «Ο αρχιμηχανικός κι ο χειριστής», είναι μια απάντηση σε συμβολικό επίπεδο για την οντολογία του ανθρώπου και την σχέση του με τον Δημιουργό και απολύτως επίκαιρη με την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών.

   Αποκαλύπτεται εδώ η αλαζονεία αυτάρκειας του ανθρώπου που οδήγησε τον Χριστό στον Σταυρό.

Παραλλαγή τρίτη: Ο αρχιμηχανικός κι ο χειριστής

Πρόσφατα η ελληνική Ανώνυμη Βιομηχανική Εταιρία «ΚΟΣΜΟΣ» αγόρασε από την ιαπωνική Φίρμα «SORA» μια ηλεκτρονική μηχανή «τελευταίου τύπου και υψηλής τεχνολογίας». Ιάπωνες μηχανικοί την συναρμολόγησαν και την έθεσαν σε δοκιμαστική λειτουργία. Παράλληλα εκπαίδευσαν τον Έλληνα χειριστή της.

Τα εγκαίνια της λειτουργίας της μηχανής θα άρχιζαν σε λίγο με επισημότητα. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρίας παρίστατο σε απαρτία.

- Πρέπει να είμαστε πολύ περήφανοι, είπε με καμάρι ο Διευθύνων Σύμβουλος στα άλλα μέλη, για το νέο απόκτημα της Εταιρίας μας.

- Είναι το πιο τέλειο και το πιο ακριβό απ’ όλα τα άλλα μηχανήματα του εργοστασίου μας, βιάστηκε να συμπληρώσει ο Γενικός Διευθυντής. Η φίρμα «Ουρανός», αυτή, κύριοι μου, είναι η σημασία του γιαπωνέζικου ονόματος «SORA», μας έδωσε ό,τι καλύτερο είχε...

Ο Διευθύνων Σύμβουλος, χωρίς να δώσει σημασία, σηκώθηκε για να προϋπαντήσει τον ιερέα που ερχόταν, κόβοντας έτσι τη διάθεση του Γενικού να συνεχίσει.

Η πρόσκληση του ιερέα ήταν απαίτηση του Συμβούλου. Ήταν άραγε το υψηλό κόστος της μηχανής που τον παρακίνησε να ζητήσει τη θεία βοήθεια; Κανείς δεν ξέρει. Ωστόσο εκείνο που έγινε γνωστό είναι ότι ο Σύμβουλος ζήτησε με επιμονή, και με την πρόφαση να δοθεί περισσότερος εορταστικός τόνος, να αρχίσει η τελετή με αγιασμό.

Σαν τέλειωσε ο ιερέας το καθήκον του, άρχισαν οι συνηθισμένοι λόγοι. Απ’ όλες τις πλευρές τονίστηκε η σημασία της μηχανής και οι μεγάλες ελπίδες που εναποθέτουν σ’ αυτή. Παρουσίασαν ύστερα στο κοινό τον Έλληνα χειριστή της μηχανής μηχανικό Αδάμ Κοσμόπουλο, πλέκοντάς του, μάλιστα, το εγκώμιο για την τεχνική του κατάρτιση. Την ώρα εκείνη ο προϊστάμενος από τους Ιάπωνες μηχανικούς παρέδωσε με επισημότητα στον Έλληνα χειριστή ένα χρυσόδετο βιβλίο με τις οδηγίες χρήσεως της μηχανής. Στο σύντομο λογύδριό του επέστησε την προσοχή του μηχανικού Κοσμόπουλου στην υποχρέωση που είχε να τηρεί με σχολαστικότητα τις οδηγίες του βιβλίου. Τέλος ο Πρόεδρος του Δ.Σ., με την υπόδειξη του χειριστή, έβαλε σε κίνηση τη μηχανή. Άνοιξαν σαμπάνιες και ακολούθησε πλούσιος μπουφές.

Τον πρώτο καιρό το μηχάνημα λειτουργούσε άψογα. Ωστόσο ο απόλυτος αυτοματισμός του γέμιζε το χειριστή του ανία. Η αναδουλειά έκανε να ξυπνήσει μέσα του το ελληνικό δαιμόνιο, που τον παρακινούσε να βρει νέο τρόπο για να κάνει το μηχάνημα περισσότερο αποδοτικό.

Φαντάστηκε μάλιστα, ότι η μοναδική απαγόρευση που περιείχε το βιβλίο οδηγιών, ήταν λίγο-πολύ επίτηδες βαλμένη από τους Ιάπωνες για να παραμένουν οι μηχανές αυτές που πουλάνε στους ξένους, σε χαμηλότερη απόδοση, ώστε να μη μπορούν να τους ανταγωνίζονται.

Τί λόγο θα είχε, άλλωστε, σκέφτηκε ο μηχανικός Κοσμόπουλος, να του επιστήσει ο Ιάπωνας τόσο επίσημα την προσοχή στο να τηρεί με θρησκευτική ευλάβεια τις Οδηγίες, αντί να του παραδώσει απλά και ιδιαίτερα το βιβλίο; Πώς δεν το είχε σκεφτεί από την αρχή! Οπωσδήποτε η συμπεριφορά αυτή έκρυβε κάτι το ύποπτο!

Έτσι το μοιραίο λάθος έγινε.

Η μηχανή βέβαια δεν έπαψε να λειτουργεί. Αλλά όχι πια όπως πρώτα. Δεν χρειάζεται να ειπωθεί ότι η ευθύνη της δυσλειτουργίας της ρίχτηκε από το χειριστή στους Ιάπωνες.

- Αυτοί φταίνε για το λάθος.

- Ένας λόγος παραπάνω να έρθουν να τη διορθώσουν, είπε τότε ο Γενικός.

- Κι εγώ γιατί είμαι εδώ; απάντησε με αυτοπεποίθηση ο χειριστής. Για μένα προσωπικά είναι θέμα φιλότιμου.

Και το ελληνικό δαιμόνιο έκαμε πάλι το θαύμα του. Ο Γενικός πείστηκε να μη γράψει στην Ιαπωνία.

Ωστόσο οι μέρες περνούσαν και η μηχανή αντί να διορθώνεται πήγαινε χειρότερα. Σε νέα παρατήρηση του Γενικού ο Κοσμόπουλος απάντησε ότι η επιδιόρθωση της μηχανής είναι θέμα ημερών.

Ο τόνος όμως της φωνής του είχε χάσει την προηγούμενη πειστικότητα. Ο λόγος αυτός οδήγησε το Γενικό να γράψει στην Ιαπωνία. Οι Ιάπωνες με τη σειρά τους ειδοποίησαν την Αντιπροσωπεία τους στην Ελλάδα.

Σαν εμφανίστηκαν οι εδώ μηχανικοί στο εργοστάσιο, ο χειριστής μας ένιωσε πολύ θιγμένος και τους έδιωξε. Ωστόσο μετά την αναφορά που πήρε η ιαπωνική φίρμα από την Αντιπροσωπεία έδωσε εντολή να πάνε πάλι στο εργοστάσιο. Τους δηλώθηκε μάλιστα ότι το θέμα της συγκεκριμένης μηχανής την ενδιαφέρει ιδιαίτερα.

Στη νέα απόπειρά τους οι μηχανικοί πέτυχαν να επιθεωρήσουν τη μηχανή, παρ’ όλες τις διαμαρτυρίες του χειριστή. Ωστόσο το κακό είχε τόσο προχωρήσει ώστε ξεπερνούσε τις δυνατότητες των μηχανικών της Αντιπροσωπείας.

Στο μεταξύ το θέμα μηχανή απασχολούσε έντονα τη Φίρμα «SORA». Ήταν η πιο μελετημένη και η πιο τέλεια δημιουργία της. Η κατάσταση που διαμορφώθηκε δεν έπρεπε να παραταθεί.

Έτσι, σαν πήραν από την Αντιπροσωπεία τους την πληροφορία ότι απέτυχαν να διορθώσουν τη μηχανή, αποφάσισαν να στείλουν στην Ελλάδα τον αρχιμηχανικό της Φίρμας, ο οποίος, κατά σύμπτωση, ήταν ο ίδιος που σχεδίασε τη μηχανή.

Ο Κοσμόπουλος σαν το πληροφορήθηκε χολώθηκε φοβερά. Ένιωθε τον εαυτό του να θίγεται αφάνταστα από την πρωτοβουλία αυτή. Σ’ αυτό συντέλεσε και το γεγονός ότι, κατά παράδοξο τρόπο, είχε αρχίσει πια να θεωρεί τη μηχανή σαν κάτι απόλυτα δικό του.

Είχε μάλιστα στο μεταξύ αναπτύξει και τη θεωρία ότι το πάθημά της δεν ήταν λάθος, άλλα αποτελούσε το σωστό τρόπο λειτουργίας της. Και απαιτούσε να αναπροσαρμοσθεί ολόκληρη η παραγωγή του εργοστασίου με βάση το νέο τρόπο λειτουργίας της μηχανής.

Έτσι έκανε το παν για να απομακρύνει τον αρχιμηχανικό. Μέσα στην απόγνωσή του, μάλιστα, αποπειράθηκε με πονηριές ή υποσχέσεις να τον πάρει με το μέρος του και να τον κάνει να παρατήσει την αποστολή του.

Τελικά, όμως ο αρχιμηχανικός δεν πρόδωσε την αποστολή του. Η αγάπη του για το δημιούργημά του και ο πόνος του να βλέπει την υπέροχη αυτή μηχανή να λειτουργεί διαφορετικά από τον προορισμό της και τις δομικές της προδιαγραφές ήταν τόσο ισχυρός, που κανένα εμπόδιο δε στάθηκε ικανό να τον αναχαιτίσει. Έτσι διόρθωσε τη βλάβη κι επανέφερε τη μηχανή στο σωστό ρυθμό λειτουργίας της.

Το αστυνομικό δελτίο των πρωινών εφημερίδων της επόμενης ημέρας έγραφε με μεγάλα γράμματα για την ανεξήγητη δολοφονία του αρχιμηχανικού της Φίρμας «SORA» και την αυτοκτονία του μηχανικού Κοσμόπουλου της ABE «ΚΟΣΜΟΣ».

Αν υπήρχε συσχετισμός στα δύο αυτά συμβάντα δε στάθηκε δυνατό, σύμφωνα με το δελτίο, να εξακριβωθεί ακόμη.

Η δήλωση πάντως του αυτόχειρα, στο σημείωμα που άφησε, ότι «πεθαίνω γιατί εθίγει η αξιοπρέπειά μου», αποτελεί επί του παρόντος το μόνο στοιχείο για τη διαλεύκανση της υποθέσεως.

Αγαπητοί ακροατές βάλτε νοητά στη θέση της μηχανής τον άνθρωπο, στη θέση του αρχιμηχανικού τον Χριστό και στη θέση των «επιστημόνων» τον μηχανικό Κοσμόπουλο και θα σας δοθεί απάντηση, γι’ αυτό που ζούμε σήμερα.

SOS _ Κλινικές φύλου εν όψει.

Η πολιτική "ορθότητα" ως μεγάλος κίνδυνος για το μέλλον της ανθρωπότητας. Στην Μάλτα ήδη ως νόμος επιβάλλει την μη αναγραφή του βιολογικού φύλου για τα νεογέννητα, αλλά ως δικαίωμα επιλογής κατά την ενηλικίωση. Εδώ "δάσκαλοι με γόβες" εκπαιδεύονται να εισβάλουν στα σχολεία, με στόχο να πείσουν τα παιδιά μας ότι: Δεν είναι σίγουρα αυτό που γεννήθηκαν αλλά μπορεί να είναι κάτι άλλο και πρέπει να το ψάξουν.
Η Νέα Τάξη (βλέπε Νεοναζισμός) ξέφυγε πλέον. Οι γονείς έχουν τον λόγο. Πως θα αφήσουν τα παιδιά τους στα χέρια των νεοναζί που διορίζονται ως κυβερνήτες και δάσκαλοι και την διαστροφή τους την ονομάζουν "αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα";
Έχουμε πλέον ολοκληρωτικό πόλεμο ενάντια στην ανθρωπότητα!
ΠΗΓΗ

Τύχη ή ευφυής Δημιουργία;

Η Ζωή «μετά» …

Στη μήτρα μιας μητέρας βρίσκονται δύο μωρά. Το ένα ρωτά το άλλο: «Πιστεύεις στη ζωή μετά τον τοκετό;» κι εκείνο απάντησε,

«Γιατί ρωτάς; Φυσικά. Κάτι θα υπάρχει μετά τον τοκετό. Μπορεί να είμαστε εδώ για να προετοιμαστούμε, για αυτό που θα ακολουθήσει αργότερα.»
«Ανοησίες», είπε το πρώτο. «Δεν υπάρχει ζωή μετά τον τοκετό. Τι είδους ζωή θα ήταν αυτή»;
Το δεύτερο είπε, «Δεν ξέρω, αλλά θα υπάρχει περισσότερο φως από ό, τι εδώ. Ίσως να περπατάμε με τα πόδια μας και να τρώμε με το στόμα. Ίσως να έχουμε περισσότερες αισθήσεις που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε τώρα».

Το πρώτο απάντησε: «Αυτό είναι παράλογο! Το περπάτημα είναι αδύνατο. Και να τρώμε με το στόμα; Γελοίο! Ο ομφάλιος λώρος μάς δίνει την τροφή και όλα όσα χρειαζόμαστε. Αλλά ο ομφάλιος λώρος είναι πολύ κοντός. Οπότε, η ζωή μετά τον τοκετό, λογικά, αποκλείεται».

Το δεύτερο όμως επέμενε, «Λοιπόν, νομίζω ότι υπάρχει κάτι και ίσως είναι διαφορετικό από ό, τι είναι εδώ. Ίσως να μη μας χρειάζεται αυτό το φυσικό 'καλώδιο' πια».

Και το πρώτο απάντησε, «Ανοησίες. Και επιπλέον, αν υπάρχει ζωή, τότε γιατί ποτέ κανείς δεν έχει γυρίσει πίσω από εκεί; Ο τοκετός είναι το τέλος της ζωής, και μετά από τον τοκετό δεν υπάρχει τίποτα, παρά μόνο σκοτάδι, σιωπή και λήθη. Δεν οδηγεί πουθενά».

«Λοιπόν, δεν ξέρω», λέει το δεύτερο, «αλλά σίγουρα θα συναντήσουμε τη μητέρα και αυτή θα μας φροντίσει».
Τότε το πρώτο μωρό απάντησε, «Μητέρα; Πιστεύεις στη μητέρα; Αυτό είναι γελοίο. Αν η μητέρα υπάρχει, τότε πού είναι τώρα»;
Το δεύτερο είπε: «Είναι παντού γύρω μας. Είμαστε περικυκλωμένοι από αυτήν. Είμαστε μέρος της.  Είναι μέσα της που ζούμε. Χωρίς αυτήν, αυτός ο κόσμος δεν θα μπορούσε καν να υπάρχει».

Τότε είπε το πρώτο, «Λοιπόν, εγώ δεν την βλέπω, έτσι είναι λογικό ότι δεν υπάρχει».

Και τότε το δεύτερο μωρό απάντησε, «Μερικές φορές, όταν κάνεις ησυχία και επικεντρωθείς και ακούσεις πραγματικά, μπορείς να αντιληφθείς την παρουσία της, και μπορείς να ακούσεις την αγαπημένη της φωνή, να σε καλεί από πάνω».

Του Ούγγρου συγγραφέα Útmutató a Léleknek.

Ψυχολόγος ή πνευματικός;

Στις διαταραγμένες συζυγικές σχέσεις απαντούν.

Ο ψυχολόγος : Κοίτα τον εαυτό σου, κάνε ότι σ’ ευχαριστεί. Αν καταπιέζεσαι σπάσε τη σχέση.

Ο πνευματικός : Το χτίσιμο της σχέσης χρειάζεται υπομονή και ταπείνωση. Αποδέξου τον άλλον όπως είναι. Μην προσπαθείς ν’ αλλάξεις τον άλλο, αλλά τον εαυτό σου.               

Ο ψυχολόγος που δεν αποδέχεται το επέκεινα ( το μετά θάνατον ) πολύ λογικά προτείνει «φρόντισε για το τώρα» αποθέωσε το εγώ σου. Μη σε ενδιαφέρει η κοινωνία με τον άλλο.

Ο πνευματικός που η σκέψη του είναι στο επέκεινα πολύ λογικά προτείνει ταπείνωση, υπομονή και αγάπη προς τον άλλον. Η αγάπη προκαλεί αλλοίωση και του άλλου.

Μητροπολίτης Μεσογαίας περί "έκφυλων" ταυτοτήτων

Περί έκφυλων ταυτοτήτων

Ναι έ"κ"φυλες ταυτότητες είναι ο σωστός όρος, διότι μιλάμε για ταυτότητες εκτός βιολογικού φύλου.

ΠΗΓΗ

Οι κυρίες - σύζυγοι

Τα όρια διαστροφής και ανωμαλίας ξεπεράστηκαν
ΠΗΓΗ