Ένας ακόμα ανήθικος εμφύλιος μαίνεται (δημοτικές εκλογές)

   Είναι τοις πάσι γνωστό το μεταγραφικό παζάρι των δημοτικών εκλογών.   

  Η συνήθης πρακτική είναι η εξής. Περίπου ένα χρόνο προ των «δημοκρατικών» εκλογών της πλάκας, ανακοινώνονται παραιτήσεις δημοτικών συμβούλων (όχι από το δημοτικό συμβούλιο) αλλά από τις παρατάξεις με τις οποίες εκλέχθηκαν δημοτικοί σύμβουλοι.

  Οι λόγοι που προβάλλονται είναι συνήθως.

 - Η απογοήτευση από τον δήμαρχο ή από τον αρχηγό της παράταξης.

-  Η μη τήρηση «δημοκρατικών» διαδικασιών στο χώρο της παράταξης.

 - Και διάφορα άλλα, ανάλογα με την φαντασία καθενός.

Οι πραγματικοί λόγοι είναι:

- Βρήκαν καλύτερο άλογο να καβαλήσουν με περισσότερες πιθανότητες εκλογής.

- Συμφωνίες και ταξίματα από τον υποψήφιο δήμαρχο για αξιώματα (αντιδημαρχίες, προεδριλίκια κλπ)

* Επειδή όμως συνήθως τα ταξίματα είναι περισσότερα από τις πραγματικές θέσεις, μένουν πολλοί απογοητευμένοι και ψάχνουν για άλλο στρατόπεδο, για τις επόμενες εκλογές.

** Αυτοί που βλέπετε να αγκαλιάζονται πάνω στις εξέδρες (ως υποψήφιοι ενός συνδυασμού), συνήθως είναι και εχθροί μεταξύ τους γιατί ψαρεύουν στο ίδιο καζάνι.

*** Αυτόν τον οποίον αγκαλιάζουν τώρα δημόσια και τον αποκαλούν μελλοντικό σωτήρα της πόλης, σε λίγα χρόνια τον στολίζουν με τέτοιο υβρεολόγιο που ούτε οι αντίπαλοι υποψήφιοι δήμαρχοι δεν τολμούν.

  Οι δημοτικές εκλογές είναι η διαδικασία ξεφτιλισμού του ανθρώπινου προσώπου.

  Καμία εκλογή δεν σχετίζεται με αξίες παρά με πελατείες μικρών ή μεγάλων προσωπικών συμφερόντων.

 Το μόνο αποτέλεσμα είναι η ανάδειξη του ΕΓΩ του μέσου Έλληνα πολίτη και ο διχασμός της τοπικής κοινωνίας με διενέξεις μεταξύ φίλων, συγγενών και γειτόνων.

  Προσπαθώ να διακρίνω έστω και μία διαφορά σε προτάσεις και προγράμματα βελτίωσης των δήμων. Δεν υπάρχει καμία γιατί σε κάθε κοινότητα τα προβλήματα είναι δεδομένα και οι λύσεις σχεδόν μονοσήμαντες.

Υπάρχει όμως και μία πρόταση ανατροπής αυτού του ανήθικου σκηνικού.

Δείτε την εδώ.