Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος για το σύμφωνο συμβίωσης.
«Είναι παντελώς ξένο
προς τα επικρατούντα ήθη, εντελώς ασυμβίβαστο προς την κοινή λογική, ιδιαίτερα
προκλητικό για τον θεσμό της οικογένειας και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Ο σεβασμός στον κάθε άνθρωπο και τα βασικά
δικαιώματά του είναι οφειλή των δημοκρατικών και πολιτισμένων κοινωνιών. Η
συμπάθεια σε όποιον δυστυχεί μέσα στην ασάφεια της ταυτότητας του φύλου του
είναι ουσιώδης έκφραση της γνήσιας εκκλησιαστικής αγάπης και αντίληψης.
Κάθε όμως προσπάθεια νομιμοποίησης ή πολύ περισσότερο θεσμοθέτησης
αντίθετων με την φύση επιλογών που προσβάλλουν την ανθρώπινη οντολογία, που
υποτάσσουν εγωιστικά την ιερότητα της αναπαραγωγής στην ηδονική παθολογία των
σεξουαλικών ορμών, και τα απαράγραπτα χρηστά ήθη στον αλόγιστο εγωισμό των
ανθρώπινων δικαιωμάτων αποτελεί αθέμιτη παρανομία που εκδικείται τον άνθρωπο
και καταλύει την κοινωνία.
Ελπίζουμε ότι αυτοί που είναι εντεταλμένοι
να νομοθετούν και να εκφράζουν το λαϊκό αίσθημα θα ακούσουν την υπαρξιακή ανάσα
του λαού που τους έδωσε την ψήφο του και δεν θα προσβάλουν το τίμιο κομμάτι του
ασεβώντας στην αξιοπρέπειά του και τα χρηστά ήθη. Καμία κομματική πειθαρχία δεν
επιτρέπεται να πνίξει την τίμια βουλευτική συνείδηση. Καμία Ευρωπαϊκή οδηγία
δεν μπορεί βίαια να ασελγήσει στο ιερό σώμα της παράδοσης και της ιστορίας μας.
Κανένα Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν μπορεί να τιμωρήσει τη λογική, το
ήθος, τον αυτοσεβασμό και την οικογενειακή ιερότητα.
Όταν η προσωπική δυστυχία από ανομία γίνεται
απαιτητικό δικαίωμα, στη συνέχεια εξελίσσεται σε πανίσχυρο lobby, έπειτα σε
παγκόσμια μόδα και καταλήγει σε διεθνή νομιμοποίηση και θεσμοθέτηση, τότε η
πραγματική απειλή δεν είναι το ψέμα της λεγόμενης «ομοφοβίας», αλλά το
παραλήρημα της άκριτης ομομανίας.
Η Εκκλησία έχει πολλούς λόγους να
καταδικάζει την εκτροπή, έχει όμως πολύ περισσότερους και πλούσια διδασκαλία
για να αγκαλιάζει τους ανθρώπους και να την μετατρέπει σε θεραπευτική
επιστροφή. Ίσως και η πολιτεία να έχει τους δικούς της λόγους να νομιμοποιεί
την εκτροπή, έχει όμως πολύ περισσότερους για να την αποτρέψει.
Ίσως πάλι να είναι καιρός να αποσυρθεί το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης
και από τα ετερόφυλα ζευγάρια. Από εκεί άρχισε το κακό. Όσο για τα ομόφυλα
άτομα, ο δρόμος είναι ένας, για όλους η υπομονή και για κάποιους η μετάνοια. Η
δε κοινωνία μας, για να μπορέσει να αυτοσυντηρηθεί, χρειάζεται ταπεινή στροφή
στον Θεό, πίστη, τόλμη και σοφία και λίγη εξυπνάδα»
