Μεγάλη Παρασκευή αδέλφια σήμερα ... της Σταυροπροσκυνήσεως ...

Η σταύρωση του Χριστού ήταν πρόωρη εφέτος!
Η σιωπή των ποιμένων ήταν εκκωφαντική!
Προοιμικακός ψαλμός (103)
"Όρη τα υψηλά ταις ελάφοις, πέτρα καταφυγή τοις λαγωοίς"

Αυτόν τον ξέχασαν, ο νέος θεός τους είναι γιατρός επιδημιολόγος (είναι και ψάλτης - καλό το άλλοθι)

Σήμερα στον εσπερινό ψάλαμε 

"Έδωκας κληρονομίαν τοις φοβουμένοις  το Όνομά σου, Κύριε"!

 Άραγε το κατάλαβαν όσοι το έψαλαν, την ώρα που αντικατέστησαν τον Κύριο με τον γιατρό;

Κοινωνικός αυτοματισμός ο μέγιστος κίνδυνος

  Αδέλφια συννέλληνες 

 Οι εχθροί μας, οι "άρχοντες του κόσμου τούτου" δεν είναι μόνο άρρωστοι, αλλά κυρίως πανέξυπνοι.

 Γνωρίζουν πολύ καλά ότι για την κατανόηση της λειτουργίας της κοινωνίας και τον έλεγχό της, αρκεί η μελέτη της συμπεριφοράς των ζώων.

  Το ζώα λοιπόν αδέλφια μου, κανένα μίσος και επιθετικότητα δεν έχουν, ούτε προς τα άλλα ζώα, ούτε προς τον άνθρωπο.

 Η επιθετικότητα που εκδηλώνουν προς τον άνθρωπο οφείλεται μόνο στον φόβο τους για την ασφάλειά τους. 

Εκατοντάδες παραδείγματα υπάρχουν αρμονικής συνύπαρξης λιονταριών, φιδιών και άλλων ζώων, (που γενικά θεωρούμε ότι πάντα είναι έτοιμα να μας επιτεθούν) με ανθρώπους.

  Δείτε τώρα το αποτέλεσμα αυτής της γνώσης στους ανθρώπους. Έσπειραν τον τρόμο του θανάτου με ψεύτικες ειδήσεις στην κοινωνία μας. 

  Πολλοί από εμάς παρακολούθησαν την "είδηση" του Χατζηνικολάου περί καραντίνας δύο χωριών. Μας έλεγε ψέματα και εμείς τον πιστεύαμε. Μας έκαψαν τον εγκέφαλο. 

  Οι περισσότεροι πλέον αδυνατούν να ακούσουν επιχειρήματα με τεκμηρίωση. Μόνο η προπαγάνδα και το γουρλωμένο μάτι των γκεμπελίσκων τους συγκινεί.

  Μας έφτασαν τελικά στην ψυχολογική κατάσταση του φοβισμένου ζώου. 

  Όταν κυκλοφορείς έξω χωρίς μάσκα και γάντια νιώθεις το αγριεμένο βλέμμα του συμπολίτη σου, που έχει πιστέψει ότι απειλείς την ζωή του.

  Είναι έτοιμος να σε κατασπαράξει, σαν το αγριογούρουνο που βλέπει τον κυνηγό να το σημαδεύει.

Στην Αμερική ήδη αυξήθηκαν οι πωλήσεις όπλων.

Δεν πέτυχαν απλά την οικονομική διάλυση της κοινωνίας, πέτυχαν κάτι πολύ χειρότερο για εμάς:

 Τον κοινωνικό αυτοματισμό που δημιουργεί ο φόβος.

 Δημιούργησαν εχθρούς πολίτες. Δεν έχουν ανάγκη πλέον ούτε από αστυνομία. Ο ένας παρακολουθεί τον άλλον, γίνεται καταδότης, γιατί έχει πιστέψει μέσα του, την απειλή από τον γείτονά του.

Γίνεται επιθετικός σαν το απειλούμενο άγριο θηρίο!

Την ζούγκλα που οραματίζονταν την έφτιαξαν πολύ πιο εύκολα από ότι και οι ίδιοι πίστευαν.

  Τώρα ανοίγει ο δρόμος για τα χειρότερα. 

Την κοινωνία των εθελοντών Δούλων! 

Με ένα κομμάτι ψωμί θα μας ταΐζουν και θα τους γλείφουμε τα χέρια γιατί μας επιτρέπουν να αναπνέουμε. 

  Αδέλφια ας προσπαθήσουμε να ξυπνήσουμε τον γείτονά μας από τον λήθαργο και να τον βοηθήσουμε να απαλλαγεί από τον φόβο.

  Ο φόβος οδηγεί αναπότρεπτα σε φρικτά εγκλήματα στο μέλλον!

Μήπως μας ψιλοδουλεύουν περί φύλαξης συνόρων ...

 Ως γνωστόν το μήκος των συνόρων στον Έβρο είναι 150 χιλιόμετρα.

 Ίσως όμως μη γνωστό είναι ότι, ο περίφημος φυλασσόμενος φράχτης στις Καστανιές είναι μήκους 10 χιλιομέτρων.

  Με τα υπόλοιπο 140 (χωρίς φράχτη) χιλιόμετρα των συνόρων τι γίνεται;

  Πήγε καμιά κάμερα εκεί; Πήγαν ΜΑΤ εκεί; Υπάρχει στρατός εκεί; 

 Άκουσε ή είδε κανείς κάτι που εγώ δεν είδα;

 Οι Έλληνες έχουν πιστέψει μέχρι τώρα ότι τα σύνορα του Έβρου είναι το χωριό Καστανιές, όπως έχουν πιστέψει και πολλά άλλα.

  Δεν αναιρείται ο κόπος των ανδρών των ΜΑΤ και του στρατού που παλεύουν με γκλοπς και ασπίδες για την φύλαξη του φράχτη.

 Πρωτοφανές στην ιστορία να φυλάσσει η αστυνομία σύνορα και όχι ο στρατός.

  Κανένας δεν θυμάται ότι ο Κούλης δήλωνε στην βουλή το όνειρό του για μια πολυπολιτισμική Ελλάδα; Κανένας δεν θυμάται ότι ο Κούλης ζήτησε να διώξουν τον Ούγγρο Ορμπάν από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, γιατί έκλεισε τα σύνορα της χώρας του;

  Είτε με τις "μάχες στις Καστανιές" είτε με τον "κορϊδοϊό" μας έχουν στην απομόνωση και ούτε να σκεφτόμαστε καν πόσες χιλιάδες ισλαμιστές μπαίνουν καθημερινά και από τον "φυλασσόμενο" Έβρο και από τα νησιά μας!

Οι εργαζόμενοι στην ΔΕΗ δεν θεωρούνται άνθρωποι;;;

  Από όλους αυτούς που κόπτονται ΔΗΘΕΝ για την δημόσια υγεία θα απαντήσει κάποιος, αν τους εργαζομένους στα εργοστάσια της ΔΕΗ, τους θεωρούν και αυτούς ανθρώπους;

  Γιατί να μη κλείσουν και τα εργοστάσια παραγωγής ρεύματος της ΔΕΗ για την προστασία των εργαζομένων εκεί;

  Εμείς οι "υπεύθυνοι" με τις μασκούλες μας και τα γαντάκια μας και σε απόσταση 2 μέτρων τώρα και αύριο 5 να είμαστε καλά, να έχουμε το ρεύμα μας στο σπιτάκι μας, που κλειδωθήκαμε "ως υπεύθυνοι πολίτες", την ζεστασιά μας και τηλεόρασή μας βεβαίως - βεβαίως.

  Μην χάσουμε το ημερήσιο χάπι βλακείας που εκπέμπει στο σαλονάκι μας.

  Τι ωραίο θα ήταν να έκλειναν μια εβδομάδα τα εργοστάσια της ΔΕΗ και τότε θα απολαμβάναμε σκηνές απείρου κάλους.

  Θα σκοτώνονταν, όλοι αυτοί οι "καθώς πρέπει υπεύθυνοι" για την ΔΗΘΕΝ προστασία του συνανθρώπου τους, ποιος θα βρει πρώτος σπηλιά στο κοντινό βουνό να μείνει ή πιο ερημωμένο χαμόσπιτο στο χωριό να καταλάβει.  

  Αν ακόμα δεν καταλάβατε "όσοι έχετε κάψει φλάτζα - εγκέφαλο" χωρίς ρεύμα δεν υπάρχει νερό και κυρίως αποχέτευση στο ωραίο μας διαμερισματάκι. Θα μένουμε μέσα σε έναν ωραίο πολυτελή βόθρο.

 Γιατί ως γνωστόν η απορροή των λυμάτων προς τους βιολογικούς καθαρισμούς γίνονται με ηλεκτρικές αντλίες.

  Ας αφήσουμε λοιπόν την υποκρισία περί προστασίας του πλησίον. 

  Πάνω απ' όλα το αγαπημένο μας τομαράκι αδέλφια!

Η "δημοσιογραφία" ως εργαλείο καψίματος εγκεφάλων

Ζητείται μια απάντηση στο παρακάτω ερώτημα.

  Συγγενής μας ετών 93 (μάνα, γιαγιά, θεία …) νοσηλεύεται σε νοσοκομείο με το εξής ιστορικό υγείας. Έχει βηματοδότη, σακχαρώδη διαβήτη και αναπνευστικό νόσημα. 
  Ποια είναι η αγωνία μας; Πότε θα βγει υγιής από το νοσοκομείο ή πόσες ελπίδες επιβίωσης έχει;

Με απλά λόγια πόσες πιθανότητες επιβίωσης της δίνουμε;

Δείτε τώρα την πραγματική είδηση

«Υπέρτιτλος: ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ ΝΕΑ: Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΚΟΡΩΝΟΪΟ! ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΘΑΝΑΤΟΣ, ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΟΤΕ..!

  Μία γυναίκα 93 ετών είναι το δέκατο θύμα του κορωνοϊού στη χώρα μας. Είναι η πρώτη γυναίκα που χάνει τη ζωή της από τον φονικό ιό στην Ελλάδα.

  Νοσηλευόταν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας, αλλά δεν βρισκόταν σε ΜΕΘ.

  Η άτυχη γυναίκα έφερε βηματοδότη, ενώ είχε σακχαρώδη διαβήτη και αναπνευστικό νόσημα. «Κόλλησε» και κορωνοϊό και κατέληξε, ανεβάζοντας τον αριθμό των νεκρών στους δέκα.»

Ιστοσελίδα Μακελειό

Συμπέρασμα

 Στο μάτι και τον εγκέφαλο συνήθως μένει ο τίτλος και μάλιστα με στόμφο και κεφαλαία. Το ξέρουν αυτό πολύ καλά οι μικροί γκεμπελίσκοι που παριστάνουν τους μεγάλους δημοσιογράφους.

 Αυτοί είναι οι "παιδαγωγοί" που δημιουργούν πολίτες με καμένους εγκεφάλους!
 Είναι πολλοί αυτοί και μάλιστα το σύνολο των δημοσιογραφικών ζόμπι τα καναλιών πανελλήνιας εμβέλειας.
 Βλέπε εδώ την περίπτωση του ηγέτη τους!
* Δείτε προσεκτικά το βίντεο της απάτης.

Αθηναίοι δραπετεύστε από τα κλουβιά σας

  Δεν ξέρετε τι θα βρείτε στα χωριά σας αν σας εγκλωβίσουν στην Αθήνα, όπως σχεδιάζουν.

   Μην ξεχνάτε τις ώρες που εμείς σαν ηλίθιοι, βλέπουμε ιούς στην τηλεόραση, χιλιάδες έποικοι εξακολουθούν να εισβάλουν και από τον Έβρο και από τα νησιά.

  Τους φορτώνουν σε καράβια και τους μεταφέρουν στην ενδοχώρα.

  Σε αυτούς δεν ισχύουν οι αποστάσεις δύο μέτρων "ασφαλείας" και λοιπές μαλ....ες. 

  Αυτά είναι μέτρα μόνο για τις εκκλησίες, και τους καμένους εγκεφάλους, γιατί η οικογένεια Μητσοτάκη με πολλή αγάπη "προστατεύει" τους Χριστιανούς.

Η πραγματική επιστήμη απαντά με αριθμούς ...

 Μικρό αφιέρωμα στους Μητροπολίτες "μας" που λατρεύουν την επιστήμη!

Πανδημία κορωνοϊού: Είμαστε μπροστά σε ένα φιάσκο;

Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 19 Μαρτίου 2020, 21:04

 Ακολουθεί η μετάφραση του άρθρου που δημοσίευσε ο καθηγητής Ιατρικής, Επιδημιολογίας και Υγείας του Πληθυσμού και Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο του Stanford  Γιάννης Ιωαννίδης*, ένας εκ των πιο έγκριτων επιστημόνων στον κόσμο, σχετικά με την πανδημία του κορωνοϊού και τους τρόπους αντιμετώπισης της από τις Αρχές.

 Ο τίτλος του άρθρου που δημοσιεύτηκε στο αμερικάνικο ενημερωτικό ιατρικό περιοδικό statnews.com είναι: Είμαστε μπροστά σε ένα φιάσκο; Καθώς η πανδημία του κορωνοϊού εξελίσσεται, λαμβάνουμε αποφάσεις χωρίς αξιόπιστα δεδομένα.

Ακολουθεί το άρθρο:

 Ενώ βρισκόμαστε μπροστά στην πανδημία του αιώνα, ίσως ταυτόχρονα να αποτελέσει και το φιάσκο του αιώνα.

 Την ώρα που όλοι ζητούν καλύτερη πληροφόρηση, από εκείνους πoυ χρησιμοποιούν μοντέλα ανάλυσης της επιδημίας μέχρι τις κυβερνήσεις και τον κόσμο που περιορίζεται ή μπαίνει σε καραντίνα, δεν έχουμε αξιόπιστα δεδομένα για το πόσοι άνθρωποι προσβάλλονται από τον κορωνοϊό. Η πληροφόρηση είναι αναγκαία για την καθοδηγήσει τις αποφάσεις και δράσεις μας και για να δούμε τις επιπτώσεις τους.

 Δρακόντεια μέτρα έχουν επιβληθεί σε πολλές χώρες, τα οποία θα είναι ανεκτά από όλους αν η πανδημία υποχωρήσει, είτε από μόνη της είτε λόγω των μέτρων. Για πόσο καιρό όμως θα πρέπει να ακολουθήσουμε αυτά τα μέτρα, και τι θα γίνει αν η πανδημία συνεχίσει για μεγάλο διάστημα; Πώς θα ξέρουμε αν τα μέτρα είναι στη σωστή κατεύθυνση ή τελικά προκαλούν περισσότερο κακό;

 Ένα εμβόλιο θα ήταν σίγουρα η λύση, αλλά είμαστε μήνες μακρυά από μια τέτοια επιλογή. Δεν έχουμε λοιπόν καμία εικόνα για τις επιπτώσεις ενός παρατεταμένου lock-down.

 Τα δεδομένα που έχουμε συλλέξει μέχρι στιγμής για την εξέλιξη της επιδημίας είναι παντελώς αναξιόπιστα. Λόγω των περιορισμένων διαγνωστικών αναλύσεων, έχουμε χάσει πιθανότατα την πλειοψηφία των ασθενών που προσβλήθηκαν από τον ιό. Και δεν ξέρουμε αν τα πραγματικά κρούσματα είναι 3πλάσια ή 300 φορές παραπάνω. Ακόμη και σήμερα, 3 μήνες μετά την έναρξη της έξαρσης του ιού, οι περισσότερες χώρες δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν μεγάλο αριθμό διαγνωστικών αναλύσεων, και καμία χώρα δεν έχει αξιόπιστα δεδομένα για τον επιπολασμό του ιού σε τυχαίο αντιπροσωπευτικό δείγμα του πληθυσμού.

 Το φιάσκο της έλλειψης δεδομένων δημιουργεί τεράστια αβεβαιότητα για τη θνητότητα από τον ιό. Τα επίσημα νούμερα είναι ανούσια μιας και οι διαγνωστικές αναλύσεις πραγματοποιούνται κυρίως σε αυτούς με σοβαρή νόσο και κακή πρόγνωση. Και αυτή η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί όσο εξελίσσεται η επιδημία.

 Ο μοναδικός κλειστός πληθυσμός που έχει εκτεταμένα διερευνηθεί ήταν οι επιβάτες του κρουαζιερόπλοιου Diamond Princess. Εκεί παρατηρήθηκε θνητότητα 1%, αλλά και πάλι ήταν πληθυσμός σχετικά μεγάλης ηλικίας στους οποίους η θνητότητα είναι έτσι κι αλλιώς αυξημένη. Παρόλο που με τα δεδομένα από το κρουαζιερόπλοιο θα μπορούσε να υπολογιστεί θνητότητα 0,125% σε μια χώρα σαν τις ΗΠΑ σύμφωνα με την ηλικιακή κατανομή του πληθυσμού, είναι μόλις 7 οι θάνατοι, οπότε το περιθώριο ασφαλείας των υπολογισμών θνητότητας βρίσκεται μεταξύ 0,025% και 0,625%. Είναι επίσης πιθανό κάποιοι επιβάτες που προσβλήθηκαν να κατέληξαν αργότερα. Επίσης, οι επιβάτες δεν αποτελούσαν αντιπροσωπευτικό δείγμα του πληθυσμού και θα μπορούσαν, παράδειγμα, να είχαν περισσότερα χρόνια νοσήματα (που επηρεάζουν τη θνητότητα) από τον γενικό πληθυσμό.   Προσθέτοντας αυτές τους επιπλέον παράγοντες αβεβαιότητας, εύλογες εκτιμήσεις για τη θνητότητα στον γενικό πληθυσμό των ΗΠΑ κυμαίνονται από 0,05% έως 1%.

  Αυτό το τεράστιο εύρος στη θνητότητα επηρεάζει σημαντικά την εκτίμηση για το πόσο σοβαρή είναι η πανδημία και τι πρέπει να γίνει. 

  Ποσοστό θνητότητας της τάξης του 0,05% είναι χαμηλότερο από την εποχική γρίπη. Εάν αυτό είναι πραγματικό ποσοστό, το lock-down σε όλο τον κόσμο, με ενδεχομένως τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες μπορεί να είναι εντελώς παράλογο.

 Είναι σαν ένας ελέφαντας να δέχεται επίθεση από μια γάτα. Στην απόγνωση του προσπαθώντας να αποφύγει τη γάτα, ο ελέφαντας πηδάει από ένα βράχο και πεθαίνει.

  Μπορεί το ποσοστό θνητότητας των περιπτώσεων Covid-19 να είναι τόσο χαμηλό; Όχι, λένε κάποιοι, δείχνοντας το υψηλό ποσοστό στους ηλικιωμένους. Ωστόσο, ακόμη και μερικοί λεγόμενοι «ήπιοι» κοροναϊοί ή οι κοροναϊοί του κοινού κρυολογήματος, που είναι γνωστοί εδώ και δεκαετίες, μπορούν να έχουν θνητότητα μέχρι και 8% όταν μολύνουν τους ηλικιωμένους σε γηροκομεία. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι «ήπιοι» κοροναϊοί προσβάλλουν δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο και αντιπροσωπεύουν το 3% έως 11% αυτών που νοσηλεύονται στις ΗΠΑ με λοίμωξη κατωτέρου αναπνευστικού κάθε χειμώνα.

  Αυτοί οι "ήπιοι" κοροναϊοί μπορεί να εμπλέκονται σε αρκετές χιλιάδες θανάτους κάθε χρόνο παγκοσμίως, αν και η συντριπτική τους πλειοψηφία δεν εξακριβώνεται με ακριβή διαγνωστικά τεστ.  Αντ' αυτού, χάνονται ως «θόρυβος» μεταξύ 60 εκατομμυρίων θανάτων από διάφορες αιτίες κάθε χρόνο.

  Παρόλο που τα συστήματα επιτήρησης υπάρχουν από καιρό για τη γρίπη, η ασθένεια επιβεβαιώνεται από ένα εργαστήριο σε μια μικρή μειοψηφία περιπτώσεων. Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, μέχρι στιγμής έχουν εξετασθεί 1.073.976 δείγματα και 222.552 (20.7%) είναι θετικά για τη γρίπη. 

  Την ίδια περίοδο, ο εκτιμώμενος αριθμός παρόμοιων με γρίπη ασθενειών (γριπώδη συνδρομή)κυμαίνεται μεταξύ 36.000.000 και 51.000.000, με 22.000 έως 55.000 εκτιμώμενους θανάτους.

 Σημειώστε την αβεβαιότητα σχετικά με τους θανάτους από γριπώδη συνδρομή: 2,5 φορές διαφορά μεταξύ ελάχιστης και μέγιστης εκτίμησης, που αντιστοιχεί σε δεκάδες χιλιάδες θανάτους. Κάθε χρόνο, ορισμένοι από αυτούς τους θανάτους οφείλονται σε γρίπη και μερικοί από άλλους ιούς, όπως οι κοροναϊοί του κοινού κρυολογήματος.

  Σε μια σειρά αυτοψιών όπου έγινε εξέταση για αναπνευστικούς ιούς σε δείγματα από 57 ηλικιωμένους ανθρώπους που πέθαναν κατά τη διάρκεια της εποχής της γρίπης την περίοδο 2016 έως 2017, ανιχνεύθηκαν ιοί της γρίπης στο 18% των δειγμάτων, ενώ οποιοδήποτε άλλο είδος αναπνευστικού ιού βρέθηκε στο 47%. Σε μερικούς ανθρώπους που πεθαίνουν από παθογόνους ιούς του αναπνευστικού συστήματος, περισσότεροι από ένας ιός εντοπίζονται κατά την αυτοψία, συνοδό επιμόλυνση από βακτήρια. Μια θετική δοκιμή για τον κοροναϊό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο ιός αυτός είναι πάντα υπεύθυνος για την κατάρρευση του ασθενούς.

 Εάν υποθέσουμε ότι το ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των ατόμων που έχουν μολυνθεί από το κοροναϊό είναι 0,3% στον γενικό πληθυσμό - μια εικασία από την ανάλυση του κρουαζιερόπλοιου Diamond Princess - και ότι το 1% του πληθυσμού των ΗΠΑ έχει προσβληθεί (περίπου 3,3 εκατομμύρια άτομα), αυτό θα μεταφράζεται σε περίπου 10.000 θανάτους. 

  Αυτό ακούγεται σαν ένας τεράστιος αριθμός, αλλά είναι θαμμένος μέσα στο «θόρυβο» της εκτίμησης των θανάτων από «γριπώδη συνδρομή».

 Εάν δεν γνωρίζαμε για έναν νέο ιό εκεί έξω και δεν είχαμε ελέγξει τα άτομα με δοκιμές PCR, ο αριθμός των συνολικών θανάτων που οφείλονται σε «γριπώδη συνδρομή» δεν θα φαινόταν ασυνήθιστο φέτος. Το πολύ, ίσως να παρατηρούσαμε ότι η γρίπη αυτή τη σεζόν φαίνεται να είναι κάπως χειρότερη από το μέσο όρο. 

  Η κάλυψη των μέσων ενημέρωσης θα ήταν μικρότερη από ό, τι για ένα παιχνίδι NBA μεταξύ των δύο πιο αδιάφορων ομάδων.

  Κάποιοι ανησυχούν ότι οι 68 θάνατοι από το κοροναϊό στις ΗΠΑ στις 16 Μαρτίου θα αυξηθούν εκθετικά σε 680, 6.800, 68.000, 680.000 ... μαζί με παρόμοια καταστροφικά σχέδια σε όλο τον κόσμο. Είναι ένα ρεαλιστικό σενάριο ή κακή επιστημονική φαντασία; Πώς μπορούμε να πούμε σε ποιο σημείο μια τέτοια καμπύλη μπορεί να σταματήσει;

  Η πιο πολύτιμη πληροφορία για την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα θα ήταν να γνωρίζουμε τον επιπολασμό της λοίμωξης από κοροναϊό σε ένα τυχαίο δείγμα πληθυσμού και να επαναλαμβάνουμε αυτή την άσκηση σε τακτά χρονικά διαστήματα για να εκτιμήσουμε την επίπτωση νέων μολύνσεων. Δυστυχώς, αυτή είναι η πληροφορία που δεν έχουμε.

  Αφού δεν έχουμε δεδομένα, η «προετοιμασία για τα χειρότερα» οδηγεί σε ακραία μέτρα κοινωνικής απομόνωσης και lock-down. Δυστυχώς, δεν γνωρίζουμε εάν τα μέτρα αυτά λειτουργούν. Το κλείσιμο σχολείων, για παράδειγμα, μπορεί να μειώσει τα ποσοστά μετάδοσης. Μπορεί όμως να αποδειχθεί αναποτελεσματικό στην περίπτωση που τα παιδιά κοινωνικοποιούνται ούτως ή άλλως, εάν το κλείσιμο του σχολείου οδηγεί τα παιδιά να περάσουν περισσότερο χρόνο με ευπαθή ηλικιωμένα μέλη της οικογένειας, εάν τα παιδιά στο σπίτι διαταράξουν την ικανότητα των γονιών τους να εργαστούν και πολλά άλλα. 

  Το κλείσιμο σχολείων μπορεί επίσης να μειώσει τις πιθανότητες εμφάνισης ανοσίας της αγέλης σε μια ηλικιακή ομάδα που δεν κάνει σοβαρή νόσο.

  Αυτή ήταν η λογική πίσω από τη διαφορετική στάση του Ηνωμένου Βασιλείου, που κρατά τα σχολεία ανοιχτά, τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφεται το άρθρο. Ελλείψει δεδομένων σχετικά με την πραγματική πορεία της επιδημίας, δεν γνωρίζουμε εάν αυτή η προοπτική ήταν λαμπρή ή καταστροφική.

  Η επιπέδωση της καμπύλης για να αποφευχθεί η κατάρρευση του συστήματος υγείας είναι ως σκέψη σωστή - θεωρητικά. Ένα γράφημα που έχει γίνει viral στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα κοινωνικά μέσα δείχνει πως η επιπέδωση της καμπύλης μειώνει τον όγκο της επιδημίας που είναι πάνω από το όριο του τι μπορεί να χειριστεί το σύστημα υγείας ανά πάσα στιγμή.

  Ωστόσο, εάν η πίεση στο σύστημα υγείας ξεπεράσει τα όριά του, η πλειοψηφία των επιπλέον θανάτων μπορεί να μην οφείλεται σε κοροναϊό, αλλά σε άλλες κοινές ασθένειες και καταστάσεις όπως καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά επεισόδια, τραύμα, αιμορραγία και άλλα παρόμοια που δεν θα αντιμετωπίζονται επαρκώς. Αν η επιδημία κατακλύσει το σύστημα υγείας και τα ακραία μέτρα έχουν μέτρια αποτελεσματικότητα, τότε η ισοπέδωση της καμπύλης μπορεί να χειροτερεύσει τα πράγματα:

  Αντί να πιεστεί υπερβολικά σε μια σύντομη, οξεία φάση, το σύστημα υγείας θα παραμείνει πιεσμένο για μια παρατεταμένη περίοδο . Αυτός είναι άλλος λόγος που χρειαζόμαστε δεδομένα για την ακριβή καταγραφή της επιδημίας.

  Ένα από συμπεράσματα είναι ότι δεν γνωρίζουμε πόσο χρόνο μπορούν να διατηρηθούν μέτρα κοινωνικής απομάκρυνσης και lock-down χωρίς σοβαρές συνέπειες για την οικονομία, την κοινωνία και την ψυχική υγεία. Μπορεί να προκύψουν απρόβλεπτες εξελίξεις, όπως η οικονομική κρίση, οι αναταραχές, οι εμφύλιες συγκρούσεις, ο πόλεμος και η κατάρρευση του κοινωνικού ιστού. Κατ’ελάχιστον, χρειαζόμαστε αμερόληπτα δεδομένα επιπολασμού και επίπτωσης για το εξελισσόμενο μολυσματικό φορτίο που θα καθοδηγήσει τη λήψη αποφάσεων.

  Στο πιο απαισιόδοξο σενάριο, το οποίο δεν υιοθετώ, εάν ο νέος κοροναϊός προσβάλλει το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού και το 1% των μολυσμένων ανθρώπων πεθαίνουν, αυτό θα μεταφραστεί σε περισσότερους από 40 εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως, επίπτωση όμοια την πανδημία γρίπης του 1918. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτής της εκατόμβης θα είναι άτομα με περιορισμένο προσδόκιμο ζωής. Αυτό είναι σε αντίθεση με το 1918, όταν πέθαναν πολλοί νέοι.

  Κάποιος μπορεί μόνο να ελπίζει ότι, όπως και το 1918, η ζωή θα συνεχιστεί. Αντίθετα, με το lock-down για μήνες, αν όχι έτη, η ζωή σταματάει σε μεγάλο βαθμό, οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες είναι εντελώς άγνωστες και μπορεί να διακυβευθούν τελικά δισεκατομμύρια, και όχι μόνο εκατομμύρια, ζωές.

 Εάν αποφασίσουμε να πηδήσουμε από το βράχο, χρειαζόμαστε κάποια στοιχεία για να ξέρουμε αν είναι λογική μια τέτοια ενέργεια και ποιες είναι οι πιθανότητες να προσγειωθούμε κάπου ασφαλείς!